Текст и перевод песни Halina Frąckowiak - Milosc

Milosc

Przerosło mnie wielkie szczęście
Zmiażdżyło mnie i przygniotło
Rozmiata mi w oczach ziemię
Jak gwiazda ognistą miotłą
Płynę na jakiejś planecie
Stoję pod jakąś pochodnią
Największym szczęściem jest miłość
A szczęście największą zbrodnią

Ziemia maleje, jak komar
I brzęczy gdzieś koło ucha
Ach kto mnie wstrzyma, kto szumu
Słońc wirujących wysłucha!

Kto ze mnie niebo wypije
Kto zgasi piekło goryczy?
Nikt! Nic się nie dzieje, tylko
Serce palone aż syczy

Любовь

Меня переполнило огромное счастье,
Раздавило и придавило,
Разметает в моих глазах землю
Как звезда огненной метлой.
Плыву на какой-то планете,
Стою под каким-то факелом,
Самое большое счастье — это любовь,
А счастье — величайшее преступление.

Земля уменьшается, как комар,
И жужжит где-то возле уха.
Ах, кто меня остановит, кто шум
Кружащихся солнц услышит!

Кто из меня небо выпьет,
Кто погасит ад горечи?
Никто! Ничего не происходит, только
Сердце, горящее, аж шипит.