Текст и перевод песни Hector - Kadonneet Lapset

Kadonneet Lapset

Niin tyhjänä vuoteen nään, piiloitan tyynyyn pään
Ja jään miettimään miksi tällä mä oon?
Teen sätkän ja hoitajan mä nään ovelta katsovan.
Se kai luulee mun kuuluvan kalustoon...

Mä itseäin kotona löytänyt en,
Enkä juuri muitakaan...
Mä yksin jäin lopulta hakeutuen
Vain joukkoon sieltä muuttavaan.

Niikuin hautajaissaattona lähdettiin
Ja kaikki juuremme katkottiin.
Nykyaikainen on tämä tie evakon,
Se johtaa kylästä kaupunkiin.
Me lähdettiin, ja itkettiin,
Kun tajuttiin: me eksyttiin.

Refrain:
Olen numeroon nyt eksynyt,
Mä jostakin kai pitäisin kii...
(Kun eksyttiin.)
Koulutuksen saimme, töitä haimme,
Mutta aina meille kerrottiin: "Ei tänään, ei tänään."
Odotin huomispäivää: "Ei vieläkään tänään."
Ei näy huomispäivää...
Mä tulin kaupunkiin
Ja koitin löytää suhteet uusiin ihmisiin.
Ja jokin särkyi, jota varjeltiin me niin...

Refrain 2:
Me eksyttiin, me itkettiin, me seottiin...
Niin jouduin näihin laitoksiin,
Maan uumeniin me kadottiin...

Juuret jäi minustakin kauaksi niin -
Lapsi liian varhain vieroitettiin.
Nyt hetkittäin ajaudun maisemiin,
Joista minut irti revittiin...

Niinkuin vieras mies minuun peilistä kurkottuu.
On sillä suu, joka selittää,
Kenen syytä on kohtalo evakon.
Se edustaa tätä järjestelmää.

Kun se tajuttiin, me itkettiin.
Me näin seottiin, me eksyttiin...

Refrain

Refrain 2

Piikin pyydän vain, se on minun huomistain.
Hoitaja pimentää muun puolestain...

Потерянные дети

В пустой постели я лежу, лицо в подушку прячу,
И думаю, зачем я здесь, родная?
Кручу самокрутку, вижу, как в дверях медсестра наблюдает.
Она, наверное, думает, что я часть интерьера...

Я себя дома не нашёл,
Да и почти никого другого тоже...
Я остался один в конце концов, прибившись
К толпе таких же потерянных душ.

Словно в канун похорон мы уезжали,
И все наши корни были обрублены.
Современный путь переселенца,
Он ведёт из деревни в город.
Мы уехали и плакали,
Когда поняли: мы заблудились.

Припев:
Я затерялся в цифрах,
Мне бы за что-нибудь уцепиться...
(Когда мы заблудились.)
Образование получили, работу искали,
Но нам всегда говорили: "Не сегодня, не сегодня".
Я ждал завтрашнего дня: "Ещё не сегодня".
Завтрашнего дня не видно...
Я пришёл в город
И пытался найти общий язык с новыми людьми.
И что-то сломалось, то, что мы так берегли...

Припев 2:
Мы заблудились, мы плакали, нас сломали...
Вот так я оказался в этих заведениях,
В недрах земли мы пропали...

Мои корни тоже остались далеко -
Ребёнка слишком рано отлучили.
Теперь временами я попадаю в те места,
Откуда меня вырвали...

Словно чужой мужчина из зеркала ко мне тянется.
У него есть рот, который объясняет,
Чья вина в судьбе переселенца.
Он представляет эту систему.

Когда мы это поняли, мы плакали.
Нас так сломали, мы заблудились...

Припев

Припев 2

Прошу только укол, это моё завтра.
Медсестра выключает свет для моего же блага...