Текст и перевод песни Horytnica - Zawisza Czarny

Innym ratować życie kazał, na wrogim brzegu pozostał sam
Tylko patrzyliśmy bezsilnie w ciszy ściśniętych bólem serc
Jak wzór rycerskiej lojalności idzie w niewole i na śmierć
Aż wstyd pozostać w świetle życia, gdy taki przyjaciel opuścił nas
Znać wojownika tak wybitnego to duma i przywilej nasz
Choćby i wieków dziesięć minęło o nim pamiętać będzie czas
W pancerzu czarnym jak jego włos
W ramieniu jego straszliwa moc
Choć kruszył kopie z najświetniejszymi
Nie znajdziesz śmiałka co pobił go
Nie ustał w siodle żaden z wyzwanych
Gdy ich dosięgał Zawiszy cios
Do woli swojej traktaty gnąc
W poselstwach nosił Korony los
Pośród dworaków śliskich jak gady
Wciąż się wyróżniał spiżowy ton
Nie padło nigdy słowo nieprawdy
Tam gdzie rozbrzmiewał Zawiszy głos

Другим спасать жизнь велел, на вражеском берегу остался один
Только смотрели бессильно в тишине сдавленных болью сердец
Как образец рыцарской верности идет в рабство и на смерть
До позора оставаться в свете жизни, когда такой друг покинул нас
Знать воина такого выдающегося-это гордость и привилегия наша
Хотя бы и десять веков прошло о нем помнить будет время
В броне, черной, как его волосы
В руке его страшная сила
Хотя он дробил копии с самыми прекрасными
Вы не найдете смельчака, который избил его
В седле не остановился ни один из испытуемых.
Когда до них донесся удар,
По воле Своей трактаты
В посланиях носила корону судьба
Среди дворов, скользких, как рептилии
Все еще выделялся бронзовый тон
Никогда не падало слово неправды
Там, где звучал Завишный голос