Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski feat. Przemyslaw Gintrowski & Zbigniew Łapiński - Poranek

Poranek

Słońce wstaje, złocą się gnojówki
W rosy mgle ogródki i dachówki
Pies przeciąga się w nastroju pieskim
Pijak w rowie budzi się bez kieski
Galant oknem zgrabnie się wymyka
Dmucha w żar uczeń czarnoksiężnika
Szewc wystawia warsztat na podwórze
Kroi nożem stopę w twardej skórze

Stuk – puk, stuk – puk
Byleby biedy nie wpuścić za próg
Zrobię wszystko, co będę mógł
Stuk – puk, stuk – puk

Na zapleczu szynku huczą beczki
U rzeźnika pierwszy krzyk owieczki
Nad stolarnią dym z wczorajszych wiórów
W refektarzu ranna próba chóru
Chleba zapach bucha z drzwi piekarza
Po judaszach zorza się rozjarza
Widać z wieży jak w podmiejskie pola
Idą żeńcy z sierpami u kolan

Siuch – ciach, siuch – ciach
Byleby głodu nie groził strach
Trud całodzienny to spokój w snach
Siuch – ciach, siuch – ciach

Wybiegają dzieci z bram podwórek
Żeby pierwszą z kolan zedrzeć skórę
Stróż opędza od nich się zawzięcie
Sprząta rynek po wczorajszym święcie
Rynsztokami płynie złota piana
Złocą się owoce na straganach
Sznura skrzyp i jęk na wszystkie strony
To Dzień Boży – obwieszczają dzwony

Ding – dong, ding – dong
Byleby żywych nie wypuścić z rąk
Strasząc ich wizją piekielnych mąk
Ding – dong, ding – dong

Sąd się jawny zaczął na Ratuszu -
Pokrzywdzonym i wykorzystanym
Sprawiedliwość doda animuszu
Zadowoli wszystkie wolne stany
Po to przecież była rewolucja
Będzie wyrok, może egzekucja!
Pysznie uczestniczyć w epopejach!
Jest nadzieja dla nas! Jest nadzieja!

Chrup – chrup, chrup – chrup
Byle mieć komu wykopać grób
By się wśród żywych nie pętał trup -
Chrup – chrup, chrup – chrup

Утро

Встает солнце, золотятся сточные канавы,
В дымке росы сады и черепица крыш.
Пес потягивается по-собачьи,
Пьяница в канаве просыпается без копейки.
Щеголь ловко выскальзывает из окна,
Дует на угольки ученик чародея.
Сапожник выставляет мастерскую во двор,
Режет ножом ступню в твердой коже.

Тук – тук, тук – тук,
Лишь бы беду не пустить на порог.
Сделаю все, что смогу,
Тук – тук, тук – тук.

На складе трактира гудят бочки,
У мясника первый крик овечки.
Над столярной мастерской дым от вчерашних стружек,
В трапезной утренняя репетиция хора.
Запах хлеба доносится из дверей пекарни,
После предательств разгорается заря.
С башни видно, как в пригородные поля
Идут жнецы с серпами у колен.

Вжик – вжик, вжик – вжик,
Лишь бы голод не вселял страх.
Целодневный труд — это спокойствие во снах.
Вжик – вжик, вжик – вжик.

Выбегают дети из ворот дворов,
Чтобы первую с колен содрать кожу.
Сторож отгоняет их от себя яростно,
Убирает площадь после вчерашнего праздника.
По сточным канавам течет золотая пена,
Золотятся фрукты на прилавках.
Скрип веревки и стон со всех сторон,
Это Божий День — возвещают колокола.

Дин – дон, дин – дон,
Лишь бы живых не выпустить из рук,
Пугая их видением адских мук.
Дин – дон, дин – дон.

Открытый суд начался в Ратуше -
Обиженным и использованным
Справедливость придаст бодрости,
Удовлетворит все свободные сословия.
Ведь для этого была революция,
Будет приговор, может быть, казнь!
Гордо участвовать в эпопеях!
Есть надежда для нас! Есть надежда!

Хрум – хрум, хрум – хрум,
Лишь бы было кому выкопать могилу,
Чтобы среди живых не бродил труп -
Хрум – хрум, хрум – хрум.