Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Księżniczka i Pirat

Księżniczka i Pirat

Pirat z soli i goryczy w sieci świata się szamocze
Gwiazdy drżą księżniczce w oczach
W pustym zamku sowa krzyczy
On zza mórz przyzywa burze by mu ślad kreśliły w toni
Ona wydycha z linii dłoni bukiet tęsknot i odurzeń
On zza mórz przyzywa burze
Z niewiadomych w oddali
Płynie fala ku fali
Czy ją spotka czy minie
W ciemnych wirów gęstwinie?
Sztorm go rzuca na wybrzeże, gdzie księżniczki stoi zamek
Ona mu otwiera bramę, pirat ją w ramiona bierze
Tętnią ściany i sklepienia cieni szeptem i oddechem
Jego serce - suchy wiecheć, lecz jej serce jest z płomienia
Tętnią ściany i sklepienia
Fala z falą się zderza
Poszukując przymierza
Czy je znajdą splątane
Czy rozprysną się pianę?
On ją trzyma, ona krzyczy, ona krzyczy kielich strąca
Tak się miesza w nich bez końca trunek tęsknot i goryczy
Usypiają o poranku oślepieni swym olśnieniem
Przycichły echa, zgasły cienie, milczy sowa w pustym zamku
Usypiają o poranku
Fala wtapia się w falę
I zapada w oddali
Czy wśród burz i kipieli
Nic ich już nie rozdzieli?
On odpływa odurzony zdobyć dla niej złote grody
Bierze w drogę tęsknot słodycz, jej czekanie smak ma słony
Czy on świat zdobędzie dla niej i księżniczka z nim odpłynie?
Czy on wróci i zostanie? czy za widnokręgiem zginie?
Czy on świat zdobędzie dla niej?
Płyną fale przed siebie
I znikają w oddali
Nie pytajcie się fali
O to, czego nikt nie wie
Płyną fale przed siebie
I znikają w oddali
Nie pytajcie się fali
O to, czego nikt nie wie

Princess and the Pirate

A pirate of salt and of bitter toil
The stars tremble in the princess' eyes
In the deserted castle, a hoot of an owl
He summons tempests from beyond the seas, etching his mark in the depths
She exhales from the lines of her hand a bouquet of longing and intoxication
He summons tempests from beyond the seas
From unknown shores in the distance
A wave surges towards a wave
Will it meet or elude her
In the labyrinth of tenebrous whirlpools?
The storm casts him upon the shore where the princess' castle stands
She opens the gate for him, the pirate takes her in his arms
The walls and vaults resound with the whispering and sighing of shadows
His heart — a dry wisp; hers, a heart of flame
The walls and vaults resound
A wave collides with a wave
Seeking an alliance
Will they find it entwined
Or will they disperse as foam?
He holds her, she cries out, she cries out and shatters the chalice
So the drink of longing and bitterness blends in them infinitely
They fall asleep at dawn, blinded by their revelation
The echoes have subsided, the shadows have dimmed, the owl keeps silent in the deserted castle
They fall asleep at dawn
A wave merges with a wave
And vanishes in the distance
Amidst the storms and seething
Will nothing separate them?
He sails away intoxicated, to conquer golden cities for her
He takes the sweetness of longing on his journey; her waiting is bitter
Will he conquer the world for her, and will the princess sail away with him?
Will he return and stay? Or will he vanish beyond the horizon?
Will he conquer the world for her?
Waves sail forward
And fade into the distance
Do not question the wave
About that which no one knows
Waves sail forward
And fade into the distance
Do not question the wave
About that which no one knows