Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Przeczucie (Cztery Pory Niepokoju)

Przeczucie (Cztery Pory Niepokoju)

Wiosną lody ruszyły, Panowie Przysięgli
Zakwitają pustynie, śnieg się w słońcu zwęglił
Bóg umiera na Krzyżu, ale zmartwychwstaje
Kurczak z pluszu wysiedział Wielkanocne Jaje
Baran z cukru nie martwi się losu koleją
Świtem ptaki w niebieskim zapachu szaleją
Tyle razy to wszystko już się wydarzyło
Więc dlaczego przed strachem chowamy się w miłość?
Bo za oknem wiosenny wiatr drzewami szarpie
Budzą się do pracy upiory i harpie
Nie ufaj w wieczory, wstań, zaciągnij story
Upiory i harpie, harpie i upiory
Latem cierpkie owoce pęcznieją słodyczą
W tańcu pracy pszczoły na urodzaj liczą
Słońce szczodrze wytrząsa swoją gęstą grzywę
Na ludzi ospałych, na miasta leniwe
Matka Boska się pławi w złocie i zieleniach
Pustoszeją w święto narodowe więzienia
Tak co roku nas lato spokojem kołysze
Więc dlaczego przed strachem chowamy się w ciszę?
Bo za oknem grzmot się ściga z błyskawicą
W letnią burzę tańczą Wodnik z Topielicą
Zakochani w zbrodni, ofiar wiecznie głodni
Wodnik i Topielica, Topielica i Wodnik
Jesień kładzie słoneczne wspomnienia w słoiki
Pachną zioła, pęcznieją worki i koszyki
Przyjaciele wracają z podróży dalekich
Obmywają stopy w nurcie własnej rzeki
Pod wieńcem i zniczem usypiają zmarli
Zapomniawszy już o tym, co życiu wydarli
Poeci o jesieni powielają sztampy
Więc dlaczego przed strachem - zapalamy lampy?
Bo za szybą jesienna ulewa zajadła
Podchodzą do okien strzygi i widziadła
Odwróć się od szyby, rozmawiaj na migi
Strzygi i widziadła, widziadła i strzygi
Zima dzieli istnienia na czarne i białe
Zimą ciało ogrzejesz tylko innym ciałem
Paleniska buzują, ciemnieją kominy
Gęsim puchem piernaty wabią i pierzyny
Trzej Królowie przybędą Panu bić pokłony
Złożą dary bogate na wiechciu ze słomy
Już lat dwa tysiące powraca to święto
Więc skąd nad stołami milczące memento?
Bo za oknem śnieżyca, chichoty i wycie
Przed którymi na próżno chowamy się w życie
Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie
Pamiętamy, co było
Bo za oknem śnieżyca, chichoty i wycie
Przed którymi na próżno chowamy się w życie
Ten niepokój dopadnie nas zawsze i wszędzie
Pamiętamy, co było
Więc wiemy - co będzie

Premonition (Four Seasons of Anxiety)

In spring, the ice has broken, my dear Jury,
Deserts bloom, the snow has turned to charcoal in the sun.
God dies on the Cross, but He resurrects,
A plush chick hatched the Easter Egg.
The sugar lamb doesn't worry about the fate of the railway,
At dawn, the birds go wild in the blue fragrance.
So many times all this has already happened,
So why do we hide in love from fear?
Because outside the window, the spring wind tugs at the trees,
Ghouls and harpies wake up to work.
Don't trust the evenings, get up, close the curtains,
Ghouls and harpies, harpies and ghouls.
In summer, tart fruits swell with sweetness,
Bees dance in their work, counting on abundance.
The sun generously shakes its thick mane
On sleepy people, on lazy cities.
The Virgin Mary bathes in gold and greenery,
Prisons empty on the national holiday.
So every year, summer lulls us with peace,
So why do we hide in silence from fear?
Because outside the window, thunder chases lightning,
In the summer storm, the Water Man dances with the Drowned Woman.
In love with crime, eternally hungry for victims,
The Water Man and the Drowned Woman, the Drowned Woman and the Water Man.
Autumn puts sunny memories in jars,
Herbs smell fragrant, sacks and baskets swell.
Friends return from distant journeys,
Washing their feet in the current of their own river.
Under wreaths and candles, the dead fall asleep,
Having forgotten what they tore from life.
Poets repeat clichés about autumn,
So why, out of fear, do we light the lamps?
Because behind the window, the autumn downpour is fierce,
Screech owls and wraiths approach the windows.
Turn away from the window, talk with your hands,
Screech owls and wraiths, wraiths and screech owls.
Winter divides existence into black and white,
In winter, you can only warm your body with another body.
Hearths rage, chimneys darken,
Feathery down and duvets lure with their warmth.
The Three Kings will come to pay homage to the Lord,
They will lay rich gifts on a wisp of straw.
For two thousand years, this holiday has been returning,
So why the silent memento over the tables?
Because outside the window, there's a blizzard, laughter and howling,
From which we try in vain to hide in life.
This anxiety will catch us always and everywhere,
We remember what was,
Because outside the window, there's a blizzard, laughter and howling,
From which we try in vain to hide in life.
This anxiety will catch us always and everywhere,
We remember what was,
So we know - what will be.