Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Przyczynek do legendy o Sw. Jerzym

Zabił święty Jerzy smoka
W płaszcz z atłasu wytarł miecz.
Czarna zdobi go posoka:
Smocza śmierć - rycerska rzecz.
Odrąbanym skrzydłem gadzim
Mąż opędza się od much;
Dowód tryumfu w sakwę wsadził:
Komplet świeżych smoczych kłów.
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Smok bezzębną paszczę szczerzy,
Chociaż już się nic mu nie śni -
Zabić gada los ci każe,
Żebyś trafił na ołtarze,
Ale to nie koniec pieśni!
Zasłużoną karmił sławą
Smokobójcę wdzięczny lud
I podziwiał sakwę krwawą,
Z której snuł się smoczy smród.
Rycerz pocił się w purpurach
Wśród koronowanych głów
I nie było trubadura,
Co nie śpiewałby tych słów:
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Gadzi zewłok w prochu leży,
Dla robactwa żer i pleśni.
Zabić smoka los ci kazał
Byś się znalazł na ołtarzach,
Ale to nie koniec pieśni!
Wszędzie swą postawił stopę,
Wszędzie dowiózł gadzi swąd.
Pokrył świat swym świętym tropem
Aż posiwiał, schudł i zwiądł.
A z rozprutej sakwy ronił
Krok po kroku kieł za kłem
I odrastał smoczy pomiot
Z tryumfu dobra drwiąc nad złem.
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Święty sen ci się należy,
Wymęczyli cię współcześni!
Bo uprawiać smokobicie
Łatwiej, niźli walczyć z życiem,
Ale to nie koniec pieśni!
Umarł rycerz, a w Kościele
Rozprawiano parę lat,
Jak podzielić jego szkielet,
Bo relikwii żąda świat.
Smoków się wyraja mrowie,
Za to świętych nigdy dość!
Sprawiedliwie! - ktoś podpowie:
Mit za mit! I kość za kość!
Święty Jerzy! Święty Jerzy!
Liczą kości buchalterzy
Ile w nich się wiary zmieści -
Niepisany sen twym szczątkom,
Musisz zacząć od początku
I nie będzie końca pieśni...

Убил святого Георгия дракона
В атласном плаще он вытер меч.
Черный украшает его posoka:
Драконья смерть-рыцарская вещь.
Отрубленным крылом рептилии
Муж изгоняет себя от мух;
Доказательство триумфа в саквояж сунул:
Набор свежих клыков дракона.
Святой Георгий! Святой Георгий!
Дракон беззубую пасть оскалил,
Хотя ему уже ничего не снится. -
Убить рептилию судьба велит тебе,
Чтобы ты попал на алтари,
Но это еще не конец песни!
Заслуженно кормил славой
Дракоубийцу благодарный народ
И любовался кровавым мешком,
От которой исходила драконья вонь.
Рыцарь вспотел в пурпуре
Среди коронованных голов
И не было Трубадура,
Что бы не пели эти слова:
Святой Георгий! Святой Георгий!
Рептилия зов в пыли лежит,
Для жуков и плесени.
Убить дракона судьба приказала тебе
Чтобы ты оказался на алтарях,
Но это еще не конец песни!
Везде свою ступил,
Повсюду зудели рептилии.
Он покрыл мир своим священным тропом
Он поседел, похудел и увял.
А из разбитого саквояжа
Шаг за шагом клык за клыком
И отрастил драконье отродье.
С торжеством добра издеваясь над злом.
Святой Георгий! Святой Георгий!
Тебе приснился священный сон.,
Ты измотан современниками!
Потому что дракон
Легче, чем бороться с жизнью,
Но это еще не конец песни!
Умер рыцарь, а в церкви
Судили несколько лет,
Как разделить его скелет,
Потому что реликвии требует мир.
Драконов он wyraja много,
За это святых никогда не хватает!
Справедливо! - кто-нибудь подскажет:
Миф за миф! И кость за кость!
Святой Георгий! Святой Георгий!
Подсчитывают кости бухальтеры
Сколько в них веры поместится -
Неписаный сон твоим останкам,
Вы должны начать с самого начала
И не будет конца песне...