Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Straszny Rwetes, Bracie Osle

Straszny Rwetes, Bracie Osle

- Straszny rwetes, bracie ośle,
Przecież późna to godzina -
Żuje słowa wół wyniośle,
Aż mu z pyska kapie ślina.
- Ludzka wrzawa, bracie wole,
Ma dodawać animuszu -
Kiwa osioł łbem z wigorem,
Aż mu pchły spadają z uszu.
Patrzcie ludy
Jakie cudy,
Słyszcie wołka i osiołka,
Człeczym głosem
Nad swym losem
Rozprawia żywiołka!
- Czy cię bracie nie zadziwia
Ludzka mowa w naszych pyskach? -
Wół rogaty łeb przekrzywia
I okrągłym okiem błyska.
Zamiast rozum wołu zgłębiać,
Osioł nos zagłębił w żłobie
- Każdy znajdzie język w gębie,
Jeśli ma coś na wątrobie!
Patrzcie ludy
Jakie cudy,
Słyszcie wołka i osiołka,
Człeczym głosem
Nad swym losem
Rozprawia żywiołka!
- Lecz coś przecież być w tym musi,
Że stajenka cała w blaskach -
Wół ogonem muchy dusi
I jęzorem głośno mlaska.
- Ludzkie śpiewy, ludzkie fety
Bracie wole - nasza strata.
Ciebie zarżną na kotlety,
Mnie zaprzęgną do kierata.
Patrzcie ludy
Jakie cudy,
Słyszcie wołka i osiołka,
Człeczym głosem
Nad swym losem
Rozprawia żywiołka!
A Dzieciątko na zwierzątka
Jasnym oczkiem swym spojrzało -
Los człowieka, los bydlątka
Zrozumiało, zapłakało...

Страшный шум, братец осел

- Страшный шум, братец осел,
Ведь поздний час, моя дорогая, -
Жует слова вол важно,
Аж с морды капает слина.
- Людской гомон, братец вол,
Должен бодрости придать, -
Кивает осел головой с жаром,
Аж блохи с ушей летят.
Гляньте, люди,
Какие чудеса,
Слушайте волка и осла,
Человечьим голосом
О своей судьбе
Рассуждают оживленно!
- Тебя, брат, не удивляет
Людская речь в наших ртах? -
Вол рогатый голову склоняет
И круглым глазом сверкает.
Вместо того, чтобы вникать в разум вола,
Осел нос зарыл в кормушку
- Каждый найдет язык во рту,
Если есть, что на душе!
Гляньте, люди,
Какие чудеса,
Слушайте волка и осла,
Человечьим голосом
О своей судьбе
Рассуждают оживленно!
- Но что-то ведь должно быть в этом,
Что вся конюшня в сиянии -
Вол хвостом мух отгоняет
И языком громко чмокает.
- Людские песни, людские пиры,
Братец вол, - наша беда.
Тебя забьют на котлеты,
Меня запрягут в ярмо.
Гляньте, люди,
Какие чудеса,
Слушайте волка и осла,
Человечьим голосом
О своей судьбе
Рассуждают оживленно!
А Младенец на зверушек
Ясным взглядом посмотрел -
Судьбу человека, судьбу скотинки
Понял, заплакал...