Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Stworzenie Świata

Stworzenie Świata

Stworzenie świata nie przychodzi łatwo
Pierwszego dnia pierwszego dnia
Oddzieliłem tylko od ciemności światło
I Ziemi nadałem kształt
Zdecydowałem co złe być ma co dobre
A to był całej rzeczy zaczyn
Po czym uznałem dzieło swe za mądre
Na tym się skończył pierwszy dzień mej pracy
W działaniu trzeba poznać kolej rzeczy
Drugiego dnia drugiego dnia
Dzieliłem wody tak by niebo sklepić
Z jednego świata uczyniłem dwa
Tak kształt materii dążył z myśli prądem
Gdy z nieba w morza poszły deszczu strugi
Po czym uznałem dzieło swe za mądre
Na tym się skończył pracy mej dzień drugi
W tworzeniu szkodzi marzeń niecierpliwość
Trzeciego dnia trzeciego dnia
Powoli kształty ziemskiego tworzywa
Dobyłem z oceanów dna
Dałem bogactwo roślin w owoc płodnych
Co bezmiar życia na ziemi roznieci
Po czym uznałem dzieło swe za mądre
Na tym się skończył pracy mej dzień trzeci
Panować światu to sekrety mnożyć
Czwartego dnia czwartego dnia
Sypnąłem gwiazdy w ciemność ziemskiej nocy
I słońce w jasność dnia
W ruch poszły wszystkie pełnej władzy żądne
Dzień ruszył w pościg za nocą uparty
Po czym uznałem dzieło swe za mądre
Na tym się skończył pracy mej dzień czwarty
Przepych określa panowania zasięg
Piątego dnia piątego dnia
Niebo ozdabiam w klucze plemion ptasich
Ożywiam morskie dna
Ptak się upaja traw rozgrzanych swądem
Wszelki stwór morski wśród fal się przewraca
Po czym uznałem dzieło swe za mądre
Na tym się skończył piąty dzień mej pracy
I nie ma władzy bez czci i pokory
Szóstego dnia szóstego dnia
Poszły zwierzęta dzikie w ziemskie bory
I człowiek taki jak ja
Kobietę zmysły i myśli ma swobodne
Które gdy trzeba ujść mogą przez usta
Po czym uznałem dzieło swe za mądre
Na tym się skończył pracy mej dzień szósty
Oto porządek nie do zastąpienia
Wszelkie istnienie żyje swoim torem
Człowiek panuje wszelkiemu istnieniu
Władzę nad sobą uznając z pokorą
Siódmego dnia siódmego dnia
Ogarnął wszechświat jasny żar południa
Stworzywszy w tydzień rajski świat
Odpoczywałem przez cały dzień siódmy

Сотворение Мира

Сотворение мира, моя дорогая, дело не из лёгких,
В первый день, в самый первый день,
Я лишь отделил от тьмы свет благой,
И Земле придал её форму, поверь.
Решил, что будет злом, а что добром,
А это, милая, было началом всего,
После чего творение своё я мудрым признал,
На этом первый день моей работы завершился, как видишь.
В любом деле важна последовательность, не так ли?
Во второй день, во второй день,
Разделил я воды, чтобы небо создать,
Из одного мира два сотворил я для нас.
Так форма материи стремилась за мыслью моей,
Когда с небес на моря хлынули дожди,
После чего творение своё я мудрым признал,
На этом второй день моей работы закончился, любимая.
В творении мешает нетерпение, согласна?
В третий день, в третий день,
Медленно формы земной тверди,
Извлёк я со дна океанов для тебя.
Даровал богатство растений в плодах плодородных,
Что безмерную жизнь на земле возжигает,
После чего творение своё я мудрым признал,
На этом третий день моей работы подошёл к концу.
Властвовать над миром — значит множить тайны, не правда ли?
В четвёртый день, в четвёртый день,
Рассыпал я звёзды во тьме земной ночи,
И солнце в сиянии дня.
В движение пришли все, жаждущие полной власти,
День устремился в погоню за ночью упрямой,
После чего творение своё я мудрым признал,
На этом четвёртый день моей работы завершился.
Роскошь определяет границы владычества, понимаешь?
В пятый день, в пятый день,
Небо украшаю стаями птиц,
Оживляю морские глубины.
Птица наслаждается ароматом трав разогретых,
Всякая тварь морская среди волн резвится,
После чего творение своё я мудрым признал,
На этом пятый день моей работы подошёл к концу.
И нет власти без почтения и смирения, верно?
В шестой день, в шестой день,
Отправились звери дикие в земные леса,
И человек, такой же, как я.
Женщина чувствами и мыслями свободными обладает,
Которые, если нужно, могут выйти через уста,
После чего творение своё я мудрым признал,
На этом шестой день моей работы завершился.
Вот порядок, не подлежащий замене,
Всякое существо живёт своим путём,
Человек властвует над всяким существом,
Власть над собой признавая со смирением.
В седьмой день, в седьмой день,
Охватил вселенную яркий жар полудня,
Создав за неделю райский мир,
Отдыхал я весь седьмой день.