Текст и перевод песни KSU - Wesoła ballada o smutnym końcu

Wesoła ballada o smutnym końcu

Nad szczytem góry stary rzeźbiarz
W obłokach dzieło swoje tworzy
Z całego życia przemyślenia
W jednym kawałku chce ułożyć
Cierniste drogi swe przemierzał
I czasem boso, krwawiąc obficie
Nikt mu nie podał pomocnej dłoni
Do celu w samotności zmierzał

Odebrano mu, co miał najlepszego
Dookoła cierpią ludzie, cierpi też on
W samotności pogrążony, w trudnym życiu opuszczony
Jego czas odliczył zegar, mówi mu "Stop"

Spędzone lata na marginesie
Odbiły piętno na psychice
Dzisiaj ubrany w biały kaftan
Opuścił swoje dawne oblicze
Niegdyś przeciętny, zwykły człowiek
Któremu przygód było mało
Chmura odpływa, jak jego życie
Krzyż mu wyrzeźbić pozostało

Odebrano mu, co miał najlepszego
Dookoła cierpią ludzie, cierpi też on
W samotności pogrążony, w trudnym życiu opuszczony
Jego czas odliczył zegar, mówi mu "Stop"

Odebrano mu, co miał najlepszego
Dookoła cierpią ludzie, cierpi też on
W samotności pogrążony, w trudnym życiu opuszczony
Jego czas odliczył zegar, mówi mu "Stop"

A Happy Ballad with a Sad Ending

Upon a mountain peak, an aged sculptor
Amidst the clouds, creates his masterpiece
A lifetime's worth of contemplation
He seeks to capture in one form
He's journeyed thorny paths with bleeding feet
No helping hand was given
In solitude, he trudged along
His destined goal still distant

They took from him his greatest treasures
Around him, people suffer, so too does he
Immersed in loneliness, abandoned in his arduous life
His time on Earth draws near, the clock says "Stop"

Long years spent on the fringes
Have left their mark upon his psyche
Today, adorned in a white coat
His former self has faded
Once, a man of simple ways
Whose thirst for adventure burned
The clouds recede, like his life's breath
Only a cross remains to carve

They took from him his greatest treasures
Around him, people suffer, so too does he
Immersed in loneliness, abandoned in his arduous life
His time on Earth draws near, the clock says "Stop"

They took from him his greatest treasures
Around him, people suffer, so too does he
Immersed in loneliness, abandoned in his arduous life
His time on Earth draws near, the clock says "Stop"