Текст песни กะลาทาสี - Mai Charoenpura

กะลาทาสี
มองสวยสำรวยเลิศล้ำ
หน้าที่ประจำ
เพียงแค่ตักน้ำล้างบาทา
ขันทองคำ
คนใช้ตักน้ำล้างหน้า
เทียบคุณค่า
ต่างชั้นกันเหลือล้ำ

เธอมีตัวฉัน
เป็นขันทองคำลูกนั้น
ล้างหน้าแปรงฟัน
ยังต้องใช้ฉันทุกเช้าค่ำ
เห็นกะลา
ทาสีว่าดีเหลือล้ำ
ไปลูบไปคลำ
สุดท้ายแค่ตายกลับมา

ถ้าฉันไม่รักเธออย่างที่สุด
ฉันจะไม่ฉุด
ให้เธอหลุดจากกองกะลา
จะปล่อยให้จม
กลับซ้ำจะสมน้ำหน้า
ที่มีสองตา
แต่แววเธอหามีไม่

ไม่มองด้วยซ้ำ
โทษฐานเธอทำผิดพลั้ง
แต่ก็ยังยั้ง
นึกภาพความหลังแล้วร้องไห้
ขันทองคำ
อย่างฉันมันดำไม่ได้
และเธอจำไว้
กะลาสีไหนก็คือกะลา
(ดนตรี)

ไม่มองด้วยซ้ำ
โทษฐานเธอทำผิดพลั้ง
แต่ก็ยังยั้ง
นึกภาพความหลังแล้วร้องไห้
ขันทองคำ
อย่างฉันมันดำไม่ได้
และเธอจำไว้
กะลาสีไหน
ก็คือกะลา