Текст и перевод песни Marek Grechuta - Głos

Głos

Szłaś przede mną dzisiaj długo
O wiośniana o kochana
Blaskiem słońca wyzłacana
Przepłynęłaś jasną smugą
Ach i byłaś w mojej mocy
I daleką cię widziałem
I bez lęku wyglądałem
Księżycowej przyjścia nocy
Zwiodła ciebie tajemnica
Choćbyś wiecznie o niej śnił
Nie odsłoni swego lica
Które święty woal skrył
Niech się żądza twa umniejsza
Wejdź w mej duszy mroczny gmach
A zrozumiesz, że piękniejsza
O pieszczonej w twoich snach
O widziana bezcieleśnie
Przepłynęłaś jasna smugą
Czekam ciebie tęsknię długo
Przyjdź na jawie tak ja we śnie
Mam przeczucie i widzenie
Że spełniają się me sny
O księżycu o wód tchnienie
Całe dobro toście wy
Zwiodła ciebie tajemnica
Choćbyś wiecznie o niej śnił
Nie odsłoni swego lica
Które święty woal skrył
Niech się żądza twa umniejsza
Wejdź w mej duszy mroczny gmach
A zrozumiesz, że piękniejsza
O pieszczonej w twoich snach
Zasłuchany w głos szepczący
O czymś lepszym gnębi mnie
Myśli złudnej i mamiącej
Nie uwierzę nawet w śnie
Widzę blady odblask cienia
Świata w którym dotąd żył
Skroś widzenia przywidzenia
Lepszych potęg większych sił
Zwiodła ciebie tajemnica
Choćbyś wiecznie o niej śnił
Nie odsłoni swego lica
Które święty woal skrył
Niech się żądza twa umniejsza
Wejdź w mej duszy mroczny gmach
A zrozumiesz, że piękniejsza
O pieszczonej w twoich snach
Szłaś przede mną dzisiaj długo
O wiośniana o kochana
Blaskiem słońca wyzłacana
Przepłynęłaś jasną smugą
Ach i byłaś w mojej mocy
I daleką cię widziałem
I bez lęku wyglądałem
Księżycowej przyjścia nocy
Zwiodła ciebie tajemnica
Choćbyś wiecznie o niej śnił
Nie odsłoni swego lica
Które święty woal skrył
Niech się żądza twa umniejsza
Wejdź w mej duszy mroczny gmach
A zrozumiesz, że piękniejsza
O pieszczonej w twoich snach
O widziana bezcieleśnie
Przepłynęłaś jasna smugą
Czekam ciebie tęsknię długo
Przyjdź na jawie tak ja we śnie
Mam przeczucie i widzenie
Że spełniają się me sny
O księżycu o wód tchnienie
Całe dobro toście wy
Zwiodła ciebie tajemnica
Choćbyś wiecznie o niej śnił
Nie odsłoni swego lica
Które święty woal skrył
Niech się żądza twa umniejsza
Wejdź w mej duszy mroczny gmach
A zrozumiesz, że piękniejsza
O pieszczonej w twoich snach
Zasłuchany w głos szepczący
O czymś lepszym gnębi mnie
Myśli złudnej i mamiącej
Nie uwierzę nawet w śnie
Widzę blady odblask cienia
Świata w którym dotąd żył
Skroś widzenia przywidzenia
Lepszych potęg większych sił
Zwiodła ciebie tajemnica
Choćbyś wiecznie o niej śnił
Nie odsłoni swego lica
Które święty woal skrył
Niech się żądza twa umniejsza
Wejdź w mej duszy mroczny gmach
A zrozumiesz, że piękniejsza
O pieszczonej w twoich snach

Голос

Ты шла передо мной сегодня так долго,
О весенняя, о любимая,
Сиянием солнца позлащенная,
Промелькнула ты яркой полосой.
Ах, и была ты в моей власти,
И далёкой тебя я видел,
И без страха ожидал я
Лунной ночи прихода.
Прельстила тебя тайна,
Хоть вечно бы ты о ней мечтал,
Не откроет она своего лица,
Которое святая вуаль скрыла.
Пусть страсть твоя утихнет,
Войди в моей души мрачный чертог,
И поймёшь, что прекраснее
Та, о которой в мечтах твоих печется.
О, виденная бестелесно,
Промелькнула ты яркой полосой.
Жду тебя, тоскую долго,
Приди наяву, как я во сне.
Есть у меня предчувствие и видение,
Что сбываются мои сны.
О луна, о дыхание вод,
Всё благо — это вы.
Прельстила тебя тайна,
Хоть вечно бы ты о ней мечтал,
Не откроет она своего лица,
Которое святая вуаль скрыла.
Пусть страсть твоя утихнет,
Войди в моей души мрачный чертог,
И поймёшь, что прекраснее
Та, о которой в мечтах твоих печется.
Вслушиваясь в шепчущий голос,
О чём-то лучшем томит меня
Мысль обманчивая и манящая,
Не поверю ей даже во сне.
Вижу бледный отблеск тени,
Мира, в котором доселе жил,
Сквозь видения, привидения,
Лучших сил, высших мощ.
Прельстила тебя тайна,
Хоть вечно бы ты о ней мечтал,
Не откроет она своего лица,
Которое святая вуаль скрыла.
Пусть страсть твоя утихнет,
Войди в моей души мрачный чертог,
И поймёшь, что прекраснее
Та, о которой в мечтах твоих печется.
Ты шла передо мной сегодня так долго,
О весенняя, о любимая,
Сиянием солнца позлащенная,
Промелькнула ты яркой полосой.
Ах, и была ты в моей власти,
И далёкой тебя я видел,
И без страха ожидал я
Лунной ночи прихода.
Прельстила тебя тайна,
Хоть вечно бы ты о ней мечтал,
Не откроет она своего лица,
Которое святая вуаль скрыла.
Пусть страсть твоя утихнет,
Войди в моей души мрачный чертог,
И поймёшь, что прекраснее
Та, о которой в мечтах твоих печется.
О, виденная бестелесно,
Промелькнула ты яркой полосой.
Жду тебя, тоскую долго,
Приди наяву, как я во сне.
Есть у меня предчувствие и видение,
Что сбываются мои сны.
О луна, о дыхание вод,
Всё благо — это вы.
Прельстила тебя тайна,
Хоть вечно бы ты о ней мечтал,
Не откроет она своего лица,
Которое святая вуаль скрыла.
Пусть страсть твоя утихнет,
Войди в моей души мрачный чертог,
И поймёшь, что прекраснее
Та, о которой в мечтах твоих печется.
Вслушиваясь в шепчущий голос,
О чём-то лучшем томит меня
Мысль обманчивая и манящая,
Не поверю ей даже во сне.
Вижу бледный отблеск тени,
Мира, в котором доселе жил,
Сквозь видения, привидения,
Лучших сил, высших мощ.
Прельстила тебя тайна,
Хоть вечно бы ты о ней мечтал,
Не откроет она своего лица,
Которое святая вуаль скрыла.
Пусть страсть твоя утихнет,
Войди в моей души мрачный чертог,
И поймёшь, что прекраснее
Та, о которой в мечтах твоих печется.