Текст и перевод песни Marek Grechuta - Twoja postać

Twoja postać

Wśród drzew schylonych o północy
Wśród jasnych widów złego mroku
Coś się przemienia w naszej mocy
Ktoś się porusza z naszym krokiem
Kiedy tak idziesz w szumnej szacie
A wiatr ją targa i rozwiewa
Nie bój się, ty nie idziesz sama
Chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa
Ziemia jak echo minionych dni
Grające w borze
A nasze cienie wśród martwych dni
Wieszają zorze
Dziwnie się srebrzysz aniele mój
W tęczowym piórze
Nade mną góry wieżyce miast
Nade mną
Błękitne, szerokie okna
I jasne smugi od lamp
I twoja postać, jasna postać
Taką cię znam
Taką cię znam
Błękitne, szerokie okna
I jasne smugi od lamp
I twoja postać, jasna postać
Taką cię znam
Taką cię znam
Błękitne, szerokie okna
I jasne smugi od lamp
I twoja postać, jasna postać
Taką cię znam
Taką cię znam
Miła moja, już późno
Chylą się żółte mlecze
W doliny napływa gór cień
Cichy odwieczerz
Już późno
Już późno
Miła moja
Trudno z miłości się podnieść
A jeszcze ciężej od złych nowin
Gdy patrzą a nas ciemnym nowiem
Chłodniej, chłodniej, boisz się?
Nie ma się czego bać
Nie ma się czego bać
To tylko księżyc idzie
Srebrne chusty braci
I tylko cicha trawa
Trawa wśród kamieni
Wiesz, ludzie
Ludzie są dziećmi dużymi
Błękitne, szerokie okna
I jasne smugi od lamp
I twoja postać, jasna postać
Taką cię znam
Taką cię znam

Твой образ

Среди склоненных деревьев в полночь
Среди ясных видений злого мрака
Что-то меняется в нашей власти
Кто-то движется вместе с нашими шагами
Когда ты идешь в шелестящем платье
А ветер треплет его и развевает
Не бойся, ты идешь не одна
Идут вместе с тобой все деревья
Земля как эхо минувших дней
Играющее в бору
А наши тени среди мертвых дней
Вешают зори
Странно ты серебришься, ангел мой,
В радужном пере
Надо мной горы, башни городов
Надо мной
Голубые, широкие окна
И яркие полосы от ламп
И твой образ, светлый образ
Такой тебя знаю
Такой тебя знаю
Голубые, широкие окна
И яркие полосы от ламп
И твой образ, светлый образ
Такой тебя знаю
Такой тебя знаю
Голубые, широкие окна
И яркие полосы от ламп
И твой образ, светлый образ
Такой тебя знаю
Такой тебя знаю
Милая моя, уже поздно
Склоняются желтые одуванчики
В долины втекает тень гор
Тихий вечер
Уже поздно
Уже поздно
Милая моя
Трудно от любви подняться
А еще тяжелее от дурных вестей
Когда на нас смотрят темной мглой
Холоднее, холоднее, ты боишься?
Нечего бояться
Нечего бояться
Это всего лишь луна идет
Серебряные платки братьев
И только тихая трава
Трава среди камней
Знаешь, люди
Люди - это большие дети
Голубые, широкие окна
И яркие полосы от ламп
И твой образ, светлый образ
Такой тебя знаю
Такой тебя знаю