Текст и перевод песни Mecaz-i - Kaldırımlar

Kaldırımlar

Parça parça satırlarıma dağıtmıştım bak seni
Ayaklarım kahıra basar sen de yap son hamleni
Düşür beni denizlerin en dip noktalarına at
Suyla geçsen bile üstünden kalbim hep kor haldedir

Ne haldeyim Sormasan da ses tonumdan anla
Hayatta bir tek evim vardı kapısı sana kapanmaz
Ve tatlı gelmediyse en basit yalanlar
Sevgi sözcüklerini çayına karıştırıp tatlan

Yavaşla yetişemiyorum hep arkanda kaldım
Dün enimle koşan zaman bugün biraz dargın
Dilimdbe sargı kemiği yok ki gücüm yıkıldı
Bugün kalbim dahil her şey sana birazcık kırıldı

Döndüğünde görürsün neler yok oldu gitti
Siyaha çalan saçları vardı son oldu ilkim
Unutma dönmeyi sen özümdesin bil ki
Nasıl yaşarım bilmiyorum gökyüzünü görmeyip

Haberin gelmedi hiç aldın mı mektubumu
Kaderin hilesi mi yoksa bunun korkusu mu
Kaplar için bilmiyorum Bugün hangi biçimin
Karanlık gökyüzüyüm bir kalemin silgisiyim

Geçmişi silmemiştim hep aklımdasın kadın
Ettiğin küfürler halen kulaklarıma baskıdır
Bugün baskınım ben nefessizlik hastası
Tutamadığın her yağmur damlası bu adamın aşkıdır

Kaldırımlar sorsan anlatırlar
Kim diye sormayın adımı söyleyin o hatırlar
Elini kaldır üzülme yüzümü benden alınca
Üç defter bitirdim ulan yetmiyordu satırlar

Sen anlat ben susarım anladın mı ben kadın
Beğendin mi elleriyle şarkılarını sunanı
Hayaller kuranın en sade küfürleri benim
Sana yazmamak için bu bileklerimi kırarım

Karşıdan bakınca yüzün fazlasıyla şımarık
Yukarıdan bakınca hüzün benimleydi sanırım (Sanırım)
Kimse kimse için iyi tanırım demesin
Zor zamanda herkes seni yüz üstünde bırakır

Damarlarıma kazıdım adını bununla gurur duy
Yetmedi mi bunca şiir hepsi senin gurur duy
Sen gibiyim şimdi güneş benim suyumdu
Söylesene ikimizin tek hikayesi bu muydu

Dirseklerimi dayadığım bu masada senden izler var
Zaman geçer artar yüzümde çizgiler bak
Kırıştı sayfalar bu kalemi kaldırınca
Hayat durdu o an tam orada o kaldırımda

Sidewalks

Look, I scattered you piece by piece across my lines
My feet tread heavily; you, make your final move
Drop me, throw me to the deepest depths of the seas
Even if you cross over it with water, my heart remains ablaze

What state I'm in, you can tell from my tone, even without asking
In life, I had only one home, its door never closed to you
And if even the simplest lies didn't taste sweet
Stir words of love into your tea and sweeten it

Slow down, I can't keep up, I'm always left behind you
Time, which ran with me yesterday, is a little upset today
My tongue is bandaged, it has no bone, my strength is broken
Today, everything, including my heart, is a little broken for you

When you return, you'll see what's gone, what's disappeared
She had hair that shaded to black, she was my last, my first
Don't forget to return, you are in my essence, know that
I don't know how I'll live without seeing the sky

I never heard back, did you receive my letter?
Is this a trick of fate, or the fear of it?
I don't know which form it takes for others today
I am the dark sky, I am the eraser of a pencil

I didn't erase the past, you're always on my mind, woman
The curses you uttered still press on my ears
Today, I am the raid, I am the patient of breathlessness
Every raindrop you couldn't catch is this man's love

If you ask the sidewalks, they'll tell you
Don't ask who, just say my name, she'll remember
Raise your hand, don't be sad when you take my face from me
I finished three notebooks, damn it, the lines weren't enough

You talk, I'll be silent, do you understand me, woman?
Did you like the one who offered his songs with his own hands?
The simplest curses belong to the one who dreams
I'd break these wrists to avoid writing to you

From across, your face looks overly spoiled
Looking down from above, sadness was with me, I think (I think)
Let no one say they know anyone well
In difficult times, everyone will leave you face down

I carved your name into my veins, be proud of this
Weren't all these poems enough? Be proud of them all
I'm like you now, the sun was my water
Tell me, was this the only story of us two?

There are traces of you on this table where I rest my elbows
Time passes, wrinkles increase on my face, look
The pages wrinkled when I lifted this pen
Life stopped at that moment, right there on that sidewalk