Текст песни Kaldırımlar - Mecaz-i

Parça parça satırlarıma dağıtmıştım bak seni
Ayaklarım kahıra basar sen de yap son hamleni
Düşür beni denizlerin en dip noktalarına at
Suyla geçsen bile üstünden kalbim hep kor haldedir

Ne haldeyim Sormasan da ses tonumdan anla
Hayatta bir tek evim vardı kapısı sana kapanmaz
Ve tatlı gelmediyse en basit yalanlar
Sevgi sözcüklerini çayına karıştırıp tatlan

Yavaşla yetişemiyorum hep arkanda kaldım
Dün enimle koşan zaman bugün biraz dargın
Dilimdbe sargı kemiği yok ki gücüm yıkıldı
Bugün kalbim dahil her şey sana birazcık kırıldı

Döndüğünde görürsün neler yok oldu gitti
Siyaha çalan saçları vardı son oldu ilkim
Unutma dönmeyi sen özümdesin bil ki
Nasıl yaşarım bilmiyorum gökyüzünü görmeyip

Haberin gelmedi hiç aldın mı mektubumu
Kaderin hilesi mi yoksa bunun korkusu mu
Kaplar için bilmiyorum Bugün hangi biçimin
Karanlık gökyüzüyüm bir kalemin silgisiyim

Geçmişi silmemiştim hep aklımdasın kadın
Ettiğin küfürler halen kulaklarıma baskıdır
Bugün baskınım ben nefessizlik hastası
Tutamadığın her yağmur damlası bu adamın aşkıdır

Kaldırımlar sorsan anlatırlar
Kim diye sormayın adımı söyleyin o hatırlar
Elini kaldır üzülme yüzümü benden alınca
Üç defter bitirdim ulan yetmiyordu satırlar

Sen anlat ben susarım anladın mı ben kadın
Beğendin mi elleriyle şarkılarını sunanı
Hayaller kuranın en sade küfürleri benim
Sana yazmamak için bu bileklerimi kırarım

Karşıdan bakınca yüzün fazlasıyla şımarık
Yukarıdan bakınca hüzün benimleydi sanırım (Sanırım)
Kimse kimse için iyi tanırım demesin
Zor zamanda herkes seni yüz üstünde bırakır

Damarlarıma kazıdım adını bununla gurur duy
Yetmedi mi bunca şiir hepsi senin gurur duy
Sen gibiyim şimdi güneş benim suyumdu
Söylesene ikimizin tek hikayesi bu muydu

Dirseklerimi dayadığım bu masada senden izler var
Zaman geçer artar yüzümde çizgiler bak
Kırıştı sayfalar bu kalemi kaldırınca
Hayat durdu o an tam orada o kaldırımda