Текст песни Papatya - Meg

Yine yoksun benim olan her şeyi çok görüyorlar bana
Dursun dünyam beni yok soran olmayacak beni hiç bir zaman
Bi cemre düşer benim gözyaşımla birleşir
Bi selde kaybolur o verdiğin vaatlerin
Ben ömre bedel dedim attım içime özlem'i sen
Cellat oldun hayallerimi hançerinle kör ettin.
Bir anda kaybolan o hayallerimi düşündüm
Ve kalemim eşlik etti düştüğümde derdine
Ben
Bir akşam küstüm aşka senle beraber
Kim haklı bilmiyorum, sormadım elaleme
Bildiğimle ilerledim,
Dedim ki biraz yavaş çıktığım bu yolda onla dan buluşacağız
– Gönülde beslediğim bir sendin papatyam
– İzlediğin denizdim ve manzarandım her zaman
Mesafeler vardı bende hesap edip geldiğimde
Sokaklarda sabahladım ellerimde bir çiçekle
5 dakika görmek için tüm ailemden
Vazgeçerken sen benden vazgeçtin, o mavi gözlerinle...
Yine yoksun benim olan her şeyi çok görüyorlar bana
Dursun dünyam beni yok soran olmayacak beni hiç bir zaman
Papatya devri bitmez, kapanmaz o defter
Ya her ne kadar fırlatılsa o notlarda emek var
Yanlış anlaşılmalar yüzünden oldu ayrılık ve
Tatlı tebessümler ettin adımı duyduğun her an.
Şimdi söyle suçlu kim, nefretim mi inancın mı
Susma söyle suçlu kim, 3. şahıslar mı
Ben sinirle yumrukladım duvarları izle canım
Kanım hala çok taze, bitmeyecek umutlarım
Hala düşlerimdesin sen hala hayallerimde bak
Bayadır yorgunum ben psikolojim darma duman
Gülüşlerine hasretim bi gelsen de sarılsan
Bana bi parça mutlulukla birazda sen gerekli yar...
Bir isteğim var sizden gülüşleriniz çok güzelken
Kırmak üzmek yakışmaz siz kendiniz olun yeter
Bir dileğim var benim,
Kıs ayında düşse cemre o deniz yanar sonra mutluluk da doğar şehre...
Yine yoksun benim olan her şeyi çok görüyorlar bana
Dursun dünyam beni yok soran olmayacak beni hiç bir zaman...