Текст и перевод песни Mery Spolsky - Kolego

Kolego

Trzymaj się kolego
Wymarły w głosie moje dwa ulubione słowa
Koniec już
Anteny miłosne się powyciągały, krótkotrwała linia szumi (szu, szu, szu, szu, szu...)
Coś mi w uchu trzeszczy teraz
Skończyło się na tym, że mam się trzymać
A więc mówię "Ty też, Ty też, Ty też"
Narzekasz na ładną pogodę, która pieści Cię przez okno
Co mi z tego, że ja wszystko mogę, jak bez Ciebie nic nie lubię
Mam już dosyć

"Tylko nie płacz" - powiedziałeś głosem ostrym
Brzytwą sroką skuliłam się na łóżku
Nie widzisz mnie i nie wiesz
Jak do piątej rano myślę - projekcja infantylnych wspomnień
Kim Ty jesteś kolego, żeby tak mocno mnie kopać
Kopać w twarz, kopać w brzuch, kopać w serce (au!)

Drogi kolego, dosyć tego
Łamiesz mi serce nie chcę więcej
Drogi kolego, dosyć tego
Łamiesz mi serce nie chcę więcej, więc... (Ej)

(Auu, aha, kolego, auu...)

Odczep się kolego
Marzyłam o poduszkach przepełnionych Twoim twardym snem - sama śpię
Dostałam paranoi telefoniczno - pojebanej
Raz jest tak, raz jest śmak
Nie wiem, nie wiem (nie wiem)
Pytasz się - odpowiadam Ci
Rzetelnie trzymam się dzielnie - gówno prawda
Za dużo prawdy Ci mówię
Mogłabym tysiące oczu właśnie ściągać, a ściągam Ciebie
Nie wiem po jaką cholerę

Wszystko widzę, choć Tobie nic nie powiem
Brak mi miejsca w dziesięciominutowej jednoosobowej przemowie
Było miło - klasycznie się skończyło
Może kiedyś przyznasz się
Co naprawdę chciałeś kiedy mówiłeś
Że się nigdy wcześniej tak nie zakochałeś

Drogi kolego, dosyć tego
Łamiesz mi serce, nie chcę więcej
Drogi kolego, dosyć tego
Łamiesz mi serce, nie chcę więcej, więcej, więcej
Drogi kolego, dosyć tego
Łam moje serce więcej, więcej, więcej, więcej
Drogi kolego, dosyć tego
Łam moje serce więcej, więcej, więcej, więcej...

Drogi kolego...

Dosyć!

Дружок

Держись, дружок,
Мои два любимых слова вымерли в твоем голосе.
Всё кончено.
Антенны любви вытянулись, короткозамкнутая линия шумит (шу, шу, шу, шу, шу...).
Что-то у меня в ухе трещит теперь.
Всё закончилось на том, что я должна держаться.
А значит, я говорю: "Ты тоже, ты тоже, ты тоже".
Ты жалуешься на хорошую погоду, которая ласкает тебя через окно.
Что мне с того, что я всё могу, если без тебя ничего не люблю?
Мне уже надоело.

"Только не плачь", - сказал ты резким голосом.
Сжалась сорокой-воровкой на кровати.
Ты не видишь меня и не знаешь,
Как до пяти утра я думаю - проекция инфантильных воспоминаний.
Кто ты такой, дружок, чтобы так сильно меня пинать?
Пинать в лицо, пинать в живот, пинать в сердце (ой!).

Дорогой дружок, довольно этого.
Ты разбиваешь мне сердце, я больше не хочу.
Дорогой дружок, довольно этого.
Ты разбиваешь мне сердце, я больше не хочу, так что... (Эй)

(Ой, ага, дружок, ой...)

Отстань, дружок.
Я мечтала о подушках, наполненных твоим крепким сном - сплю одна.
У меня развилась телефонно-ебанутая паранойя.
То так, то сяк.
Не знаю, не знаю (не знаю).
Ты спрашиваешь - я отвечаю тебе.
Доблестно держусь - как же, держусь.
Слишком много правды я тебе говорю.
Я могла бы сейчас тысячи взглядов ловить, а ловлю твой.
Не знаю, какого чёрта.

Я всё вижу, хотя тебе ничего не скажу.
Мне не хватает места в десятиминутной речи на одного.
Было мило - классический конец.
Может, когда-нибудь ты признаешься,
Что на самом деле хотел, когда говорил,
Что никогда раньше так не влюблялся.

Дорогой дружок, довольно этого.
Ты разбиваешь мне сердце, я больше не хочу.
Дорогой дружок, довольно этого.
Ты разбиваешь мне сердце, я больше не хочу, больше, больше.
Дорогой дружок, довольно этого.
Разбивай мое сердце больше, больше, больше, больше.
Дорогой дружок, довольно этого.
Разбивай мое сердце больше, больше, больше, больше...

Дорогой дружок...

Хватит!