Текст и перевод песни Mezo - Głosy

Głosy

Chcesz być martwym bohaterem czy człowiekiem sukcesu?
Chcesz zrobic karierę czy być męczennikiem jak Jezus?
Chcesz poznać prawdę, a nie bzdurne akty prawne?
To co powiem będzie może politycznie niepoprawne
Ciężko strawne dla tępnych mas żyjących tutaj
Minął twoich błędów czas, ja ci pomogę, posłuchaj!
Straszyli cię Bogiem rodzice w domu
W szkole opowiadano o utopijnym świecie komun
Jak być jednym z milionów i za miliony cierpieć
Jak zamiast korony na swą głowę wkładać ciernie
Jesteś skrzywiony przyzwyczajeniem do tych prawideł
Widzę, że w swoim życiu chcesz być tylko widzem
A nie grać główne role i rozdawać karty
Ja ci powiem, powiem ci co to prawdziwy artyzm

Gdy coś nie jest zgodne z twoim interesem bądź anty
Litość, ugoda są przestarzałe jak antyk
Na nic twój pot u skroni, twój heroizm
Możesz dwoić się i troić, słabych świat kroi
Nie chcesz stać się ofiarą, musisz stać się katem
Albo wybuchniesz jak wulkan albo wygaśniesz jak krater
Ilu ludzi jest tylu chętnych na twoje miejsce
Im bardziej jesteś łagodny tym masz szanse mniejsze
Świat to wojna, na wojnie nie gra się czysto
To ciągła rywalizacja, spójrz na rzeczywistość
Czy władzę sprawują ludzie najuczciwsi? (nie)
Czy scenę okupują najlepsi emsi? (nie)
No właśnie poznaj co to faul, co to fałsz
(Poznaj szczęście) oddaj mi swą duszę jak Faust.

Słyszysz głos (nie ma ciszy) słyszysz głos, słyszysz go (go)
I nie uciszysz go

Wczoraj przed klubem stałeś, myśląc że jesteś twardy
Przeklinając jak debil, zamykałeś drzwi od Audi
Opcja constans, ona młoda ty po koksach
Chciałeś pokazać że rządzisz by ona poszła
Taki kaprys, zachowanie durne i bez nazwy
Ty kasy masz na styk a mentalność gwiazdy
Powiedz, czego chciałeś, (?)
Nazbierało Ci się trochę, chyba czas na spowiedź
Wczoraj przed klubem stałeś, dziś w kościele klęczysz
Wyznania przegranego, odcinek pierwszy
Ty, ukryty w mieście, krzyk, robisz hałas
Chciałbyś pochłaniać świat, by mieć wszystko na raz
A dziś oddałbyś wszystko by móc spędzić z nią przyszłość
Ta jedyna bliskość nie pozwala Ci iść stąd
To jest głos co przychodzi gdy opadną nerwy
To nadzieja, wiara, miłość i nieba błękit
Dopuść mnie do głosu albo sobie odpuść
Bronisz wejścia do serca jak twierdza (?)
Głos, wisząca siła zaszczepiona wewnątrz
Wybór, suma impulsów płynąca z zewsząd
Taki byłeś twardy, los podmienił Ci karty
Chciałeś być anty, od tatr po Bałtyk
To napięcie się gromadzi w powietrzu wisi
To jest głos, słyszysz go, nie ma ciszy

Słyszysz głos (nie ma ciszy) słyszysz głos, słyszysz go (go)
I nie uciszysz go

Голоса

Хочешь быть мертвым героем или успешным человеком?
Хочешь сделать карьеру или быть мучеником, как Иисус?
Хочешь узнать правду, а не дурацкие правовые акты?
То, что я скажу, может быть политически некорректным,
Трудноперевариваемым для тупых масс, живущих здесь.
Время твоих ошибок прошло, я помогу тебе, послушай!
Родители пугали тебя Богом дома,
В школе рассказывали об утопическом мире коммун,
Как быть одним из миллионов и страдать за миллионы,
Как вместо короны на свою голову надевать тернии.
Ты искажена привычкой к этим правилам,
Я вижу, что в своей жизни ты хочешь быть только зрителем,
А не играть главные роли и раздавать карты.
Я скажу тебе, я скажу тебе, что такое настоящий артистизм.

Если что-то не соответствует твоим интересам, будь против.
Жалость, согласие устарели, как антиквариат.
Твой пот на висках, твой героизм ни к чему.
Ты можешь из кожи вон лезть, слабых мир крошит.
Не хочешь стать жертвой, должна стать палачом.
Или взорвешься, как вулкан, или погаснешь, как кратер.
Сколько людей, столько желающих на твое место.
Чем ты мягче, тем меньше у тебя шансов.
Мир — это война, на войне не играют честно.
Это постоянная конкуренция, взгляни на реальность.
Разве власть принадлежит самым честным людям? (нет)
Разве сцену занимают лучшие MC? (нет)
Вот именно, узнай, что такое фол, что такое фальшь.
(Познай счастье) отдай мне свою душу, как Фауст.

Слышишь голос (нет тишины) слышишь голос, слышишь его (его)
И не заглушишь его.

Вчера перед клубом ты стояла, думая, что ты крутая,
Ругаясь, как дура, закрывала дверь своего Audi.
Вариант «constans», она молодая, ты под коксом.
Хотела показать, что ты здесь главная, чтобы она ушла.
Такой каприз, поведение глупое и без названия.
У тебя денег в обрез, а менталитет звезды.
Скажи, чего ты хотела, (?)
Накопилось немного, наверное, пора на исповедь.
Вчера перед клубом ты стояла, сегодня в церкви стоишь на коленях.
Исповедь проигравшей, серия первая.
Ты, скрытая в городе, крик, создаешь шум.
Хотела бы поглотить мир, чтобы иметь все сразу.
А сегодня отдала бы все, чтобы провести с ней будущее.
Эта единственная близость не позволяет тебе уйти отсюда.
Это голос, который приходит, когда нервы успокаиваются.
Это надежда, вера, любовь и небесная синева.
Впусти меня в свой голос или отпусти себя.
Ты защищаешь вход в свое сердце, как крепость (?)
Голос, висящая сила, привитая внутри.
Выбор, сумма импульсов, текущих отовсюду.
Ты была такой крутой, судьба подменила тебе карты.
Хотела быть против всех, от Татр до Балтики.
Это напряжение накапливается, висит в воздухе.
Это голос, ты слышишь его, нет тишины.

Слышишь голос (нет тишины) слышишь голос, слышишь его (его)
И не заглушишь его.