Na Straganie - Michał Bajor перевод на немецкий

Na Straganie

Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:

"Może pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze."

"Cóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!"

Rzecze na to kalarepka:
"Spójrz na rzepę - ta jest krzepka!"

Groch po brzuszku rzepę klepie:
"Jak tam, rzepo? Coraz lepiej?"

"Dzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.

Lecz pietruszka - z tą jest gorzej:
Blada, chuda, spać nie może."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:

"Mój Buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?"

Burak tylko nos zatyka:
"Niech no pani prędzej zmyka,

Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą."

"A to feler" -
Westchnął seler.

Naraz słychać głos fasoli:
"Gdzie się pani tu gramoli?!"

"Nie bądź dla mnie taka wielka" -
Odpowiada jej brukselka.

"Widzieliście, jaka krewka!" -
Zaperzyła się marchewka.

"Niech rozsądzi nas kapusta!"
"Co, kapusta?! Głowa pusta?!"

A kapusta rzecze smutnie:
"Moi drodzy, po co kłótnie,

Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!"

"A to feler" -
Westchnął seler

Am Gemüsestand

Am Gemüsestand am Markttag
Hört man solche Gespräche:

"Vielleicht lehnen Sie sich an mich,
Sie welken so, Herr Dill."

"Was ist daran verwunderlich, mein Schnittlauch,
Ich liege hier schon seit Dienstag!"

Darauf sagt der Kohlrabi:
"Schau die Rübe an - die ist kräftig!"

Die Erbse tätschelt der Rübe den Bauch:
"Wie geht's, Rübe? Immer besser?"

"Danke, danke, Herr Erbse,
Man lebt so leidlich dahin.

Aber die Petersilie - der geht es schlechter:
Blass, mager, kann nicht schlafen."

"Das ist ja ein Malheur" -
Seufzte der Sellerie.

Die Rote Bete meidet die Zwiebel,
Doch die Zwiebel schmeichelt ihm:

"Mein Roter, mein roter,
Möchtest du nicht solch eine Frau?"

Er hält sich nur die Nase zu:
"Machen Sie, dass Sie schnell verschwinden,

Ich will eine Rote-Bete-Frau,
Denn bei Ihnen weinen alle."

"Das ist ja ein Malheur" -
Seufzte der Sellerie.

Plötzlich hört man die Stimme der Bohne:
"Wo drängeln Sie sich hierher?!"

"Seien Sie nicht so überheblich zu mir" -
Antwortet ihr der Rosenkohl.

"Habt ihr gesehen, wie hitzköpfig!" -
Regte sich die Karotte auf.

"Soll der Kohl uns schlichten!"
"Was, der Kohl?! Ein Hohlkopf?!"

Doch der Kohl sagt traurig:
"Meine Lieben, wozu der Streit,

Wozu euer dummes Gezänk,
Bald werden wir sowieso in der Suppe landen!"

"Das ist ja ein Malheur" -
Seufzte der Sellerie