Текст и перевод песни Michał Bajor - Śpiew Ocalenia

Śpiew Ocalenia

Spojrzałem słońcu w oczy płowe
Do bólu mnie olśniło
Odjęła mi człowieczą mowę
Okrutna życia miłość
Milczenie - stukamiennym murem
Od światła dzieli ciemność
Podziel się ze mną swoim bólem
Podziel się ze mną

Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko co piękne musi boleć
Chociaż tak trudno to znieść

Kwiat podeptany podnieść najczulej
Tęsknotą niedaremną
Podziel się ze mną swoim bólem
Podziel się ze mną

Dwie dłonie - dziesięcioro palcy
Splecionych przeciw nienawiści
Radości nie dla wszystkich starczy
Bólu wystarczy dla wszystkich
I będzie na tej ziemi święto
I będzie wesele
Podziel się ze mną swoim bólem
A ja się z tobą swoim podzielę

Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko, co dobre, musi boleć
Chociaż tak trudno to znieść

Umarłej róży skrzepłą purpurę
Podnieść, ocalić
Podziel się z nami swoim bólem
Podziel się z nami

Taka jest wieczna rzeczy kolej
Od śmierci chroni pieśń
Wszystko, co piękne, musi boleć
Chociaż tak trudno...

Песнь Спасения

Я взглянул в глаза солнцу, рыжие,
До боли меня ослепило,
Отняла у меня человечью речь
Жестокая любовь жизни.
Молчание - каменной стеной
От света отделяет тьма.
Поделись со мной своей болью,
Поделись со мной.

Таков вечный порядок вещей,
От смерти хранит песнь.
Всё прекрасное причиняет боль,
Хоть так трудно это снести.

Цветок, растоптанный, поднять нежно,
Тоской не напрасной.
Поделись со мной своей болью,
Поделись со мной.

Две руки - десять пальцев
Сплетенных против ненависти.
Радости не всем хватит,
Боли хватит на всех.
И будет на этой земле праздник,
И будет веселье.
Поделись со мной своей болью,
А я с тобой своей поделюсь.

Таков вечный порядок вещей,
От смерти хранит песнь.
Всё, что хорошо, причиняет боль,
Хоть так трудно это снести.

Увядшей розы застывший пурпур
Поднять, спасти.
Поделись с нами своей болью,
Поделись с нами.

Таков вечный порядок вещей,
От смерти хранит песнь.
Всё, что прекрасно, причиняет боль,
Хоть так трудно...