Текст и перевод песни Michał Bajor - Żuraw I Czapla

Żuraw I Czapla

Przykro było żurawiowi,
Że samotnie ryby łowi.
Patrzy - czapla na wysepce
Wdziecznie z błota wodę chłepce.
Rzecze do niej zachwycony:
"Piękna czaplo, szukam żony,
Będę kochał ciebie, wierz mi,
Więc czym prędzej się pobierzmy."
Czapla piórka swe poprawia:
"Nie chcę męża mieć żurawia!"
Poszedł żuraw obrażony.
"Trudno. Będę żył bez żony."
A już czapla myśli sobie:
"Czy właściwie dobrze robię?
Skoro żuraw tak namawia,
Chyba wyjdę za żurawia!"
Pomyslała, poczłapała,
Do żurawia zapukała.
Żuraw łykał żurawinę,
Więc miał bardzo kwaśną minę.
"Przyszłam spełnić twe życzenie."
"Teraz ja się nie ożenię,
Niepotrzebnie pani papla,
Żegnam panią, pani czapla!"
Poszła czapla obrażona.
Żuraw myśli: "Co za żona!
Chyba pójdę i przeproszę..."
Włożył czapke, wdział kalosze,
I do czapli znowu puka.
"Czego pan tu u mnie szuka?"
"Chcę się żenić." "Pan na męża?
Po co pan się nadweręża?
Szkoda było pańskiej drogi,
Drogi panie laskonogi!"
Poszedł żuraw obrażony,
"Trudno. Będę żył bez żony."
A już czapla myśli: "Szkoda,
Wszak nie jestem taka młoda,
Żuraw prośby wciąż ponawia,
Chyba wyjdę za żurawia!"
W piękne piórka się przybrała,
Do żurawia poczłapała.
Tak już chodzą lata długie,
Jedno chce - to nie chce drugie,
Chodzą wciąż tą samą drogą,
Ale pobrać się nie mogą

Журавль и Цапля

Грустно было журавлю,
Что в одиночестве рыбу ловлю.
Гляжу - цапля на островке
Грациозно из болота воду пьёт.
Говорю ей, восхищённый:
"Красавица цапля, ищу жену,
Буду любить тебя, верь мне,
Так что давай поскорее поженимся."
Цапля пёрышки свои поправляет:
"Не хочу замуж за журавля!"
Ушёл журавль обиженный.
"Ну и ладно. Буду жить без жены."
А цапля уже думает про себя:
"А правильно ли я поступаю?
Раз журавль так уговаривает,
Может, всё-таки выйти за него замуж?"
Подумала, побрела,
К журавлю постучала.
Журавль клюкву глотал,
Поэтому у него была очень кислая мина.
"Пришла исполнить твоё желание."
"Теперь я не женюсь,
Зря ты болтаешь,
Прощай, цапля!"
Ушла цапля обиженная.
Журавль думает: "Вот жена!
Может, пойти и извиниться..."
Надел кепку, обул калоши,
И к цапле снова стучится.
"Чего ты здесь ищешь?"
"Хочу жениться." "Ты - в мужья?
Зачем тебе это нужно?
Зря ты дорогу топтал,
Дорогой длинноногий!"
Ушёл журавль обиженный,
"Ну и ладно. Буду жить без жены."
А цапля уже думает: "Жаль,
Ведь я уже не так молода,
Журавль всё просит и просит,
Может, всё-таки выйти за него замуж?"
В красивые перья нарядилась,
К журавлю побрела.
Так и ходят долгие годы,
Один хочет - другой не хочет,
Ходят всё той же дорогой,
Но пожениться никак не могут.