Rzeka - Michał Sobierajski перевод на немецкий

Rzeka

Na rzeki dnie, pod skórą fal
Tam gdzie rwący nurt nie zawraca
W strumieniu chwil, rozognionych słów
Pośród wirów lat zostawiłem nas

Drugi brzeg przyciąga mnie
Nie widzę dna, wodę zmącił piach
Na ustach tkwi gorzki smak
Niepokój tnie wszystko to co znam

Niby nic być się nie stało
Jestem tu...
Wdycham noc i dzień
To głód...
A rzeka płynie dalej
Niby nic nie zmieniło się przecież nic
Inni wchodzą na nasz brzeg
A ona płynie dalej

Czasami wiatr niesie twój głos
Dotykam dna
Czuję cię na wskroś

W strumień chwil, pod skórę fal
Zanurzam się kolejny raz
Dotkliwy chłód wnika do kości
Na rzeki dnie zostawiłem nas
Niby nic nie zmieniło się przecież nic
Co dzień wstaję w ten sam blady świt
A nasza rzeka płynie dalej
Jestem sam...

Fluss

Auf dem Flussgrund, unter der Haut der Wellen
Dort, wo die reißende Strömung nicht kehrt zurück
Im Strom der Augenblicke, entflammter Worte
Unter den Wirbeln der Jahre ließ ich uns zurück

Das andere Ufer zieht mich an
Ich sehe keinen Grund, Sand trübt das Wasser
Auf den Lippen ein bitterer Geschmack
Unruhe zerschneidet alles, was ich kannte

Als wäre nichts geschehen
Ich bin hier...
Atme ein die Nacht und den Tag
Es ist Hunger...
Und der Fluss fließt weiter
Als hätte sich nichts geändert, denn nichts
Andere betreten unser Ufer
Und er fließt weiter

Manchmal trägt der Wind deine Stimme
Berühre den Grund
Fühle dich durch und durch

In den Augenblicksstrom, unter die Wellenhaut
Tauche ich wieder ein
Beißende Kälte dringt ins Gebein
Auf dem Flussgrund ließ ich uns zurück
Als hätte sich nichts geändert, denn nichts
Jeden Tag erwach ich im selben fahlen Licht
Und unser Fluss fließt weiter
Ich bin allein...