Epoxes - Misdeal перевод на русский

Epoxes

Έκλεισα απόψε τα μάτια και πήγα για λίγο πίσω στο χρόνο
Να ξαναζήσω στιγμές που αγάπησα, πράξεις που δε μετανιώνω
Σαν μια ταινία η ζωή μου αρχίζει να τρέχει με σκέψεις κι εικόνες
Αρώματα απ' τα καλοκαίρια, και χρώματα απ' τους χειμώνες

Κοίταζα τις εποχές να περνάνε χαζεύοντας απ' το παράθυρο
Σα σκηνικά να αλλάζουν συνέχεια με προορισμό τους το άπειρο
Μες το δωμάτιο που έδωσε βάσεις για τη μέχρι τώρα ιστορία μου
Μέσα στο σπίτι αυτό που σημάδεψε κι άνδρωσε την εφηβεία μου

Κι είχα το Γιάννη, το Βάγγο, το Γιώργη σε όλα τα κρύα απογεύματα
Να γρατζουνάμε κιθάρες, να γράφουμε και να αναλύουμε θέματα
Κουβέντες με τον πατέρα μου για της μάνας μου όλες τις έννοιες
Τη Λουίζα της, το νυχτολούλουδο, τους βασιλικούς, τις γαρδένιες

Κι είχα το μέρος μου τα καλοκαίρια, που ήτανε κι ησυχαστήριο
Κι ένα φίλο αδερφικό να χαζεύουμε εκεί Ανδρομέδα και Σείριο
Στις χαρές και στις λύπες μαζί μέχρι τώρα στα δεύτερα άντα
Απ' το μηδέν ως το άπειρο, για τότε, για τώρα για πάντα

Κοίτα πως περνούν οι εποχές
Όλα τα ανέμελα χρόνια που πέρασες νιώθεις σα να 'τανε χθες
Κοίτα να χαρίζεις στιγμές
Ζήσε με πάθος το σήμερα, το αύριο ίσως δεν έρθει ποτέ
Κοίτα πως περνούν οι εποχές
Όλα τα ανέμελα χρόνια που πέρασες νιώθεις σα να 'τανε χθες
Κοίτα να χαρίζεις στιγμές
Ζήσε με πάθος το σήμερα, το αύριο ίσως δεν έρθει ποτέ

Μέρα και νύχτα, σε γκρίζους χειμώνες και νοσταλγικά καλοκαίρια
Σε μια προβλήτα είμαι πάλι δεκάξι, μαζί σου χαζεύω τ' αστέρια
Δεν ξέρω γιατί από τότε που γράφω η θλίψη μου βγάζει τραγούδια
Δεν ξέρω τι άλλαξε
Μα ξέρω ότι ίδια είναι η τρέλα, η ψυχή και τα χούγια

Οι μέρες περνάνε και μένουν στο χρόνο οι πιο φωτεινές αναμνήσεις
Με λύπες, χαρές και στιγμές δυνατές που δε θέλεις ποτέ σου να σβήσεις
Γιατί κάποιοι φύγαν τόσο ξαφνικά αναρωτιέσαι και κάπου δακρύζεις
Μα η δύναμη είναι προσόν και σε κάνει να στέκεσαι και να συνεχίζεις

Είχα εφηβεία ανήσυχη, γεμάτη ντροπές μα μιλούσα στα ίσια
Οι επιτυχίες μου ελάχιστες κι οι αποτυχίες πολλές στα κορίτσια
Με στίχους κρατούσα τον έλεγχο της αγανάκτησης και της οργής μου
Κι αν είχα ποτέ μου μια δύναμη, ήταν και θα ναι αυτή της φωνής μου

Κι είμαι ακόμα εκεί στο παράθυρο κι αλλάζουν μπροστά μου οι εικόνες
Απ' τα καλοκαίρια φθινόπωρο και άνοιξη απ' τους χειμώνες
Χαμένος στα αρώματα απ' τα φαγητά
Απ' τον κήπο, απ' τα φρέσκα σεντόνια
Ευγνώμων για αυτά που με κράτησαν όρθιο και υγιή μες τα χρόνια

Κοίτα πως περνούν οι εποχές
Όλα τα ανέμελα χρόνια που πέρασες νιώθεις σα να 'τανε χθες
Κοίτα να χαρίζεις στιγμές
Ζήσε με πάθος το σήμερα, το αύριο ίσως δεν έρθει ποτέ
Κοίτα πως περνούν οι εποχές
Όλα τα ανέμελα χρόνια που πέρασες νιώθεις σα να 'τανε χθες
Κοίτα να χαρίζεις στιγμές
Ζήσε με πάθος το σήμερα, το αύριο ίσως δεν έρθει ποτέ

Κοίτα πως περνούν οι εποχές
Κοίτα να χαρίζεις στιγμές
Κοίτα πως περνούν οι εποχές
Κοίτα να χαρίζεις στιγμές

Эпохи

Я закрыл глаза сегодня и ненадолго вернулся в прошлое
Чтоб вновь прожить любимые моменты, поступки, о которых не жалею
Как фильм, моя жизнь проносится мыслями и образами
Ароматы лета и краски зимних дней

Наблюдал, как времена года проходят, глядя в окно
Как декорации, сменяющие друг друга, устремляясь в бесконечность
В комнате, что стала основой моей истории доныне
В доме, что сформировал и возмужал мою юность

Рядом были Яннис, Ванго, Йоргос в холодные вечера
Царапали гитары, сочиняли, обсуждали темы
Беседы с отцом о всех смыслах, вложенных мамой
В её Луизу, ночную фиалку, базилик, гардении

Было моё летнее место - приют спокойствия
И братский друг, с кем наблюдали Андромеду и Сириус
Вместе в радостях и печалях доныне, в последних рядах
От нуля до бесконечности: тогда, сейчас, навсегда

Смотри, как проходят эпохи
Все беззаботные годы кажутся вчерашним днём
Умей дарить мгновения
Живи сегодня страстно - завтра может не наступить
Смотри, как проходят эпохи
Все беззаботные годы кажутся вчерашним днём
Умей дарить мгновения
Живи сегодня страстно - завтра может не наступить

Днём и ночью, в серые зимы и ностальгические лета
На причале вновь мне шестнадцать, с тобой наблюдаю звёзды
Не знаю, почему с тех пор, как пишу, печаль рождает песни
Не знаю, что изменилось
Но знаю: безумство, душа и страсти те же

Дни проходят, но в времени остаются ярчайшие воспоминания
С печалями, радостями, сильными мгновениями, что не желаешь стереть
Ибо кто-то ушёл так внезапно - вопрошаешь и плачешь
Но сила - это дар, что заставляет стоять и идти вперёд

Была у меня беспокойная юность, полная стыда, но говорил прямо
Успехов мало, а неудач много с девушками
Стихами сдерживал ярость и гнев
И если сила была во мне - это и будет мой голос

Я всё ещё у окна, и передо мной сменяются образы
От лета к осени, от зимы к весне
Потерянный в ароматах еды
Садa, свежего белья
Благодарен за то, что держало меня на ногах и здоровым сквозь годы

Смотри, как проходят эпохи
Все беззаботные годы кажутся вчерашним днём
Умей дарить мгновения
Живи сегодня страстно - завтра может не наступить
Смотри, как проходят эпохи
Все беззаботные годы кажутся вчерашним днём
Умей дарить мгновения
Живи сегодня страстно - завтра может не наступить

Смотри, как проходят эпохи
Умей дарить мгновения
Смотри, как проходят эпохи
Умей дарить мгновения