Drive Tru - Miuosh перевод на немецкий

Drive Tru

Nasza noc się dopiero zaczęła
Idę z tobą za rękę do celu
I choć los każe nam
W przestrzenni się przedzierać
My dotrzemy tam
Gdzie dotarło niewielu
Twoje włosy jak chmury na niebie
Zasłaniały mi słońce
Które nigdy już nie wzejdzie tu
Zamiast usiąść i patrzeć na siebie
Wszystko za szybko
Pieprzony Drive Tru
Jeszcze jedne moment
TO byłby cud chyba
Chciałem zbyt wiele
Miałem zbyt wiele
. W kształcie 8
Dźwięki to
Jedyne co nam pozostało
Ja pierdole
Gdzie to ciało nas łączyło więcej
Na samym początku oddałem mój los w twoje ręce
Jakoś dziwnie tu pusto
Droga ciągnie się wiecznie
A ja pokonuje noc coraz prędzej
Ona woła ku mnie

Woła mnie...
Woła mnie...
Woła mnie...
Woła mnie...

Ten cały świat chciał
Żebym nic nie widział
Przez ciebie oczy otwarłem na nowy dźwięk
Twego głosu ból lżejszy niż cisza
Mimo to słyszę go jadąc wciąż tą drogą
Nie mogą zabrać mi ciebie już nigdy
Nie mogą kazać zawrócić mi stąd
Zabrałem ze sobą coś więcej niż blizny
Zostawiłem cos więcej niż dom
Twój głos woła mnie
Ja nie potrafię przestać
Nie śmiałbym wierzyć ze istnieją takie miejsca
Krew na palcami krzepnie mi
Nie dopływa do serca
Chyba już tylko ta noc je napędza
Pierdole pot i łzy
To było by przyziemne
Od tego
Do dziś łączy nas więcej
Choć wszystko wokół płynie
Już nigdy już nie skręcę
Jesteśmy bliżej
Choć jest coraz ciemniej

Woła mnie...
Woła mnie...
Woła mnie...
Woła mnie...

Drive Tru

Unsere Nacht hat gerade erst begonnen
Ich gehe Hand in Hand mit dir zum Ziel
Und obwohl das Schicksal uns befiehlt
Durch den Raum zu dringen
Werden wir dort ankommen
Wo nur wenige hingelangt sind
Deine Haare wie Wolken am Himmel
Verdeckten mir die Sonne
Die hier nie wieder aufgehen wird
Statt zu sitzen und uns zu betrachten
Alles zu schnell
Verdammter Drive Tru
Nur noch einen Moment
Das wäre wohl ein Wunder
Ich wollte zu viel
Ich hatte zu viel
. In Form einer Acht
Klänge sind
Das Einzige was uns geblieben ist
Ich verdamme
Wo uns dieser Körper mehr verband
Ganz am Anfang legte ich mein Schicksal in deine Hände
Irgendwie ist es seltsam leer hier
Die Straße zieht sich ewig
Und ich überwinde die Nacht immer schneller
Sie ruft nach mir

Ruft mich...
Ruft mich...
Ruft mich...
Ruft mich...

Diese ganze Welt wollte
Dass ich nichts sehen würde
Durch dich öffnete ich die Augen für neue Klänge
Der Schmerz deiner Stimme leichter als Stille
Dennoch höre ich ihn auf dieser Straße
Sie können dir mir niemals nehmen
Sie können mich nicht zurückrufen
Ich nahm mehr als Narben mit
Ich ließ mehr als ein Haus zurück
Deine Stimme ruft mich
Ich kann nicht aufhören
Ich würde nicht wagen zu glauben dass es solche Orte gibt
Blut gerinnt mir an den Fingern
Fließt nicht zum Herzen
Vielleicht treibt nur diese Nacht es an
Verdamme Schweiß und Tränen
Das wäre zu gewöhnlich
Seitdem
Verbindet uns heute mehr
Obwohl alles umherfließt
Werden ich nie mehr abbiegen
Wir sind näher
Obwohl es dunkler wird

Ruft mich...
Ruft mich...
Ruft mich...
Ruft mich...