Текст и перевод песни Miuosh - Lhotse

Lhotse

Mam te swoje parę wielkich płyt
Jak ty dzieci paru wielkich płyt
I swój szczyt jak Lhotse

życie dobre nigdy nie jest proste
Usta szorstkie od tych wszystkich kłamstw
Mało kogo znam słabiej niż siebie
Brakuje liny żeby wspiąć się na świat

Druga dekada 5 minut nie rozjebie
Chemia przeżera stosy ciężkich słów
Godziny lekkich snów jak mgła, jak puch
Biegnę całe te pół życie znów
Do moich dwóch
Na zawsze chciałbym zostać tu
Z tobą obok, z nią na rękach
Za nic więcej nie muszą mnie pamiętać
A pętam się znów żeby móc to czuć mocniej
A każdy ma swój szczyt jak Kukuczka Lhotse

Nie gada sie
Nie ma o czym
3 w nocy, oczy bolą od świateł
Drugi tysiąc przez te parę dni
Pierwszy od drzwi od tych śiwateł
Wpatrzony w ziemi cień
Chciałbym na moment stracić zasięg
Trasę i zostać w miejscu, które tylko ja znam
Gdy mówię że sie gubię i przedaje grać
Wszyscy wierzą w to przez moment
Tylko nie ty i... ja!

S[pisz obok mnie gdy ja nie potrafię
A szklany papier rzuca cały nasz blask
Za 113 minut znów jadę w trasę
Ty znów zostaniesz tu nas trwać

Bo bóg znów mnie ciągnie na szczyt
I nei wiem czy na końcu znów mnie czeka tylko ból
Mało kto umie tak żyć
Iel bym dął żeby wspiąć sie na swój

Znam zapach tych ulic
Wasz ledwo pamiętam
Jestem zbyt słaby, by nie móc już iść
Za silny by świadomie przestać
Płaszcz tu mnie tuli
A ścieżka jest kręta
Jestem zbyt słaby by nie móc już iść
Za silny by o was pamiętać
Znam zapach tych ulic
Wasz ledwo pamiętam
Jestem zbyt słaby, by nie móc już iść
Za silny by o was pamiętać
Płaszcz tu mnie tuli
A ścieżka jest kręta
Jestem zbyt słaby by nie móc już iść
Za silny by świadomie przestać

Lhotse

I have my pair of grand records,
As do you children of other grand records,
And my peak, like Lhotse.

A good life is never a simple one,
Lips chapped from telling all those lies,
There are few I know less well than myself,
With no rope to help me climb into the world.

The second decade won't tear apart in 5 minutes,
Chemistry eats away at piles of tired words,
Hours of light sleep, like fog, like feathers,
I run all through this half-life again,
To my two,
I'd like to stay here forever,
With you beside me, her in my arms.
For nothing more must they remember me.
But I tie myself up again so I can feel it more,
And everyone has their peak, like Kukuczka Lhotse.

We don't talk
There's nothing to say
3am, my eyes hurt from the lights.
The 2000th one in these few days.
First one away from the door, away from these lights,
Staring at the shadow of the earth,
I would like to lose my signal for a moment,
The route, and stay in a place that only I know.
When I say that I am lost, and pretend to be angry,
Everyone believes it for a moment,
Only not you and... me!

You sleep beside me while I can't,
And the glass paper casts our glow all around.
In 113 minutes I'll be on the road again,
You'll stay here again, to last.

Because God pulls me to the peak again,
And I do not know if only pain awaits me at the end.
Few know how to live like this,
I would blow to climb up onto myself.

I know the smell of these streets,
I barely remember yours.
I am too weak not to be able to go on anymore,
Too strong to consciously stop.
My coat hugs me here,
And the path is winding.
I am too weak not to be able to go on anymore,
Too strong to remember you.
I know the smell of these streets,
I barely remember yours.
I am too weak not to be able to go on anymore,
Too strong to remember you.
My coat hugs me here,
And the path is winding.
I am too weak not to be able to go on anymore,
Too strong to consciously stop.