Текст и перевод песни Miuosh - Pan z Katowic

Pan z Katowic

Połowa takich jak ja znów stąd wyjechała, (ej)
Jebana druga fala powymywała stąd mój alkoholizm,
Świat- nie dotyczy nas, tym bardziej nie doganiał, Dziś-
Widzę jego plecy gdy wyprzedza nas powoli.
Nauczyli nas naszej roli, regułek i dat,
Jak naszych rodziców te 30 lat temu
I chociaż teraz możemy mówić co chcemy
Gdy słyszę większość z Was chcę krzyknąć "nic już nie mów".
To co mam jest zbyt wysokie.
Jestem zbyt mały i niski na to co wystaje mi zza okien
Ten cały ciężar, jebany sens i presja-
Wszystko szybko wyszło mi bokiem. (wiesz)
Mam problem żeby to skończyć, zawsze, prawie
Promienie słońca przepalają mi papier, a ja
Jestem Panem z Katowic, który trudni się rapem,
Panem- bo już chyba nie chłopakiem, nie...

Stań ze mną na jednej z tych ulic,
Jakąś godzinę przed świtem,
To ten moment definiuje moją ciszę - niemy poruszyciel,
Gdzieś pośród gwiazd słyszę naszych serc bicie,
Ja opowiadam historie, które dało mi życie. Twarze naszych dzieci są coraz starsze, Chcą
Nami być coraz bardziej, choć coraz mniej jest to warte,
My nawet nocą szukamy słońca przez palce, A
Zewsząd słychać otwarcie- przegraliśmy na starcie.
Przesiedziałem z Wami dekadę na tych ławkach, Czasem,
Nie chciało mi się wstać z nich, iść coś nagrać,
Każdy z nas ma na koncie jeden falstart, Choć
W sumie- ciężko to zrozumieć, skoro nikt nas ponaglał.
Połowa takich jak ja głośno wątpi. Ślepo
żyjemy dla przyszłości, jak Holden Caulfield.
Ledwo przytomni, jak niepozorny peleton, Tylko
Ten szorstki beton czasem pomaga nam zwolnić.
Mam problem żeby to skończyć zawsze, prawie
Krople deszczu przemakają przez papier
Jestem, Panem z Katowic, który trudni się rapem
Panem- bo już chyba nie chłopakiem, nie...

Stań ze mną na jednej z tych ulic,
Jakaś godzinę przed świtem,
To ten moment definiuje moją ciszę (niemy poruszyciel)
Gdzieś pośród gwiazd, słyszę naszych serc bici

Man from Katowice

Half of the ones like me left again (hey)
The cursed second wave washed away my alcoholism,
The world - doesn't concern us, all the more doesn't catch up, Nowadays -
I see its back when it passes us by slowly.
They taught us our role, little rules and dates,
Like our parents thirty years ago.
And although now we can say whatever we want,
When I hear most of you, I want to scream "don't say anything anymore".
What I have is too tall.
I'm too short and small for that which reaches from beyond my windows
All this weight, fucking sense and pressure,
It all quickly came sideways to me. (you know)
I have a problem to finish this, always, almost
The sun's rays burn through my paper, and I
I'm a Man from Katowice, who dabbles in rap,
A Man - because I'm probably not a boy anymore, no...

Stand with me on one of these streets,
About an hour before dawn,
This is the moment that defines my silence - a silent mover,
Somewhere amongst the stars, I hear our hearts beat,
I tell stories that life has given me. The faces of our children are getting older, They
Want to be more and more like us, although it's worth less and less,
Even at night we look for the sun through our fingers, And
We hear it everywhere openly - we lost at the start.
I sat with you for a decade on these benches, Sometimes,
I didn't feel like getting up from them, going to record something,
Each of us has one false start on their account, Although
In all - it's hard to understand, since nobody rushed us.
Half of the ones like me loudly doubt. Blindly
we live for the future, like Holden Caulfield.
Barely conscious, like an inconspicuous peloton, Only
This rough concrete sometimes helps us slow down.
I have a problem to finish this always, almost
Raindrops soak through the paper
I am, A Man from Katowice, who dabbles in rap
A Man - because I'm probably not a boy anymore, no...

Stand with me on one of these streets,
About an hour before dawn,
This is the moment that defines my silence (a silent mover)
Somewhere amongst the stars, I hear our hearts beat