Текст и перевод песни Moein - Vaghty Neesty

Vaghty Neesty

وقتی نیستی خونمون با من غریبی میکنه
دل اگه میگه صبورم خودفریبی میکنه
صدای قناری محزون و غم آلود میشه
واسه من هر چی که هست و نیست نابود میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن
با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن
گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره
چرا دیونگی کردی و گذاشتی که بره
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی همه پنجره ها بسته میشن
با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن
روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه
نفسام به یاد تو یکی یکی آه میشه
وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن
با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن
گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره
چرا دیونگی کردی و گذاشتی که بره
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی همه پنجره ها بسته میشن
با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن
روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه
نفسام به یاد تو یکی یکی آه میشه
وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم میکنن
با زبون بسته محکوم به گناهم میکنن
گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره
چرا دیونگی کردی و گذاشتی که بره
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه
وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه
نمیدونی چقدر دلم برات تنگ میشه

Quand tu n'es pas là

Quand tu n'es pas là, ma maison me semble étrangère
Si mon cœur me dit d'être patient, c'est de l'auto-illusion
Le chant du canari devient triste et mélancolique
Pour moi, tout ce qui est et ce qui n'est pas se détruit
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque
Quand tu n'es pas là, les fleurs du jardin me regardent
Avec leur langage silencieux, elles me condamnent pour mon péché
Les fleurs disent qu'avec un monde de souvenirs
Pourquoi es-tu devenu fou et l'as-tu laissée partir ?
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque
Quand tu n'es pas là, toutes les fenêtres se ferment
Dans le silence de la maison, les canaris sont fatigués
Un jour devient une semaine pour moi, une semaine devient un mois pour moi
Mes respirations, à ton souvenir, deviennent des soupirs
Quand tu n'es pas là, les fleurs du jardin me regardent
Avec leur langage silencieux, elles me condamnent pour mon péché
Les fleurs disent qu'avec un monde de souvenirs
Pourquoi es-tu devenu fou et l'as-tu laissée partir ?
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque
Quand tu n'es pas là, toutes les fenêtres se ferment
Dans le silence de la maison, les canaris sont fatigués
Un jour devient une semaine pour moi, une semaine devient un mois pour moi
Mes respirations, à ton souvenir, deviennent des soupirs
Quand tu n'es pas là, les fleurs du jardin me regardent
Avec leur langage silencieux, elles me condamnent pour mon péché
Les fleurs disent qu'avec un monde de souvenirs
Pourquoi es-tu devenu fou et l'as-tu laissée partir ?
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque
Quand tu n'es pas là, les fleurs de mon jardin se fanent et perdent leur couleur
Tu ne sais pas à quel point je te manque