Текст и перевод песни Naser Abdollahi - Hastie Man

Hastie Man

نهاده اند یکی سنگ بر مزار نبوغ
به پاس آنهمه لوح و سپاسهای همیشه
از خانه بیرون میزنم اما کجا امشب
شاید تو میخواهی مرا در کوچه ها امشب
پشت ستون سایه ها روی درخت شب
میجویم اما نیستی در هیچ جا امشب
ای ماجرای شعر و شبهای جنون من
آخر چگونه سر کنم بی ماجرا امشب
میدانم آری نیستی اما نمیدانم
بیهوده میگردم بدنبالت چرا امشب
هر شب تورا بی جستجو میافتم اما
نگذاشت بی خوابی به دست آرم تو را امشب
ای ماجرای شعر و شب های جنون من
آخر چگونه سر کنم بی ماجرا امشب
هر شب صدای پای تو میامد از هر چیز
حتی ز برگی هم نمی آید صدا امشب
تا سایه ای دیدم شبیهت نیست اما حیف
ای کاش میدیدم به چشمانم خطا امشب
امشب ز پشت ابرها بیرون نیامد ماه
بشکن قرق را ماه من بیرون بیا امشب
گشتم تمام کوچه ها را یک نفس هم نیست
شاید که بخشیدن دنیا را به ما امشب
طاقت نمیارم تو که میدانی از دیشب
باید چه رنجی برده باشم بی تو تا امشب
ای ماجرای شعر و شب های جنون من
آخر چگونه سر کنم بی ماجرا امشب

L'homme hastie

Ils ont placé une pierre sur la tombe de ton génie
En reconnaissance de tous ces tableaux et de tes remerciements constants
Je sors de la maison, mais où vais-je ce soir ?
Peut-être veux-tu que je sois dans les ruelles ce soir ?
Derrière la colonne des ombres, sur l'arbre de la nuit
Je te cherche, mais tu n'es nulle part ce soir
Ô toi, l'histoire de la poésie et de mes nuits de folie
Comment puis-je faire face sans aventure ce soir ?
Je sais, oui, tu n'es pas là, mais je ne sais pas
Pourquoi je te cherche en vain ce soir ?
Chaque nuit, je te trouve sans te chercher, mais
L'insomnie m'a empêché de te prendre ce soir
Ô toi, l'histoire de la poésie et de mes nuits de folie
Comment puis-je faire face sans aventure ce soir ?
Chaque nuit, j'entendais ton pas dans tout
Même pas une feuille ne fait de bruit ce soir
J'ai vu une ombre qui te ressemblait, mais hélas
J'aurais aimé voir l'erreur de mes yeux ce soir
Ce soir, la lune n'est pas sortie des nuages
Brises l'enclos, ma lune, sors ce soir
J'ai parcouru toutes les ruelles, il n'y a pas un souffle
Peut-être que le pardon du monde nous est accordé ce soir
Je ne peux pas supporter, tu le sais depuis hier soir
Quelle souffrance j'ai dû endurer sans toi jusqu'à ce soir ?
Ô toi, l'histoire de la poésie et de mes nuits de folie
Comment puis-je faire face sans aventure ce soir ?