Текст и перевод песни Navid - Abraa

Abraa

منو قطارم جا گذاشت، روی دستام پا گذاشت
پاهامم منو جا گذاشت، با بلیطم تنهام گذاشت
قصه مون خبر داغ صبح، بیا بدون اجازه چاپش کن
زیر لب بخون تکرار شیم، شعرمو نوای سازش کن
امید، یه جایی زیر سنگه، صلح هنوز اسیر جنگه
کفتر می ره، پرپر میاد، درجه دار صدای خنده ش میاد
ولی این ترازو بی درجه ست، می کشنم، مفت می خرنم
آدمای من آدمک ن، قیمتی نیستن و بی رقمن
من ورم ملتهب تاریخ توو گلوی جغرافیا
عافیت
خیره
چیزی نیست
نگو، عیبه
قافیه و نظیر عشق از دستم در رفت
حالا مونده زشت
مونده چرک
مونده گریه به دل که به دل راه داره نگیری به دل
(باشه)
حبابی از جنس خیال
احاطه کرده مدار افکارم
بی اراده می ره انگشت اشاره
سمت ابرا
می کشم نفس
منم اون نقاش خلاق
سیاهن و خون
قه قه به هق هق
می چکه رو قلبامون
جدا از هم اما کنار هم باهم
لبالب دوتا لب
عدل و نظم بی شکل و
نقطه ایم وسط پرگار
می دمم سوت می شم سمت اَشکال
خیالم راحته به خدا
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
پشت این ابر ها یه چشمه ست
جوشان گریه ست
رگبار بی امان این گونه ها تشنه ست
محبت بعد عشق، قبل حسادت نفرت
هر چی داشتمو نصف کرد، معتقد به قسمت
مژه فر، بلند قد، سقف آسمون حد
دوست دار ارتباط، از اجتماع شدم طرد
تنها و بی صدا یه گوشه کنج عزلت
ریختم از تنگ دل توی پیک جرات
من مستم می رقصم بی ترسم از بعد
این جان میشه ازاد، من می شم راحت
بی شک ادامه می دم بازم راهم
دور از شهر های دود، این راه های آهن
مسافر کوچولوی این کره ی کوچیکم
بگن سفر تمومه من پرها رو پوشیدم
تو مسیر برگشتم من یادمه چی دیدیم
می دونم یه روز کارمه به همشون خندیدن
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
نفس میکشی بی هدف، بی انگیزه
راه می ری بی خود و بی جهت
نمی دونی اصلا چی جلو می برت
این مبارزه واسه تو خیلی وقته تمومه
مهم نیست کی می بره
مگه اونی که می بره چی می بره؟
آخرش می ریم همه
توام خسته ای مثل من
هرچی که سن میره بالاتر *یری تره
این همه دویدی نتیجه چی؟
خوشی لحظه ای غمای همیشگی
می خوای امروز نشه مثل دیروز
حاضری همه چی بدی ولی نمی شه
همه اش غر غر غر، سوال، گله
آدم می زنه بیرون از خونه نمی دونه کجا بره
یکی بود یکی نبود اون بود بعد، نبود بعد، ا.
هیچی نیست خوبم نمی دونم چرا
هرچی که سعی می کنم نزدیک شم
ازت بیشتر می شم دور
همش تو فکر، یه پیرهن دیگه ام سوخت
آخر شکست اونقدری که فکر می کردم دیدنی نبود
سرگردونم تو این شهر، یه حس عجیب
قدم می زنم شعر می گم واسه این آشغالا
لباسا زرد، ست زمین، من و تو تلخ مثل همیم
تلخ، مثل همیم
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون

Abraa

The train left me behind, stepping on my hands
My feet left me too, leaving me alone with my ticket
Our story is the hot news of the morning, come and print it without permission
Whisper it, let's repeat it, make my poem the melody of your instrument
Hope is somewhere under a rock, peace is still captive to war
The dove leaves, comes back wounded, the officer's laughter rings out
But this scale is without measure, it weighs me down, buys me for nothing
My people are not dolls, they are worthless and without number
I am the inflamed swelling of history in the throat of geography
Well-being
Stare
It's nothing
Don't say it, it's shameful
The rhyme and the like of love escaped from my grasp
Now remains ugly
Remains dirty
Remains crying to the heart that has access to the heart, don't take it to heart
(Alright)
A bubble made of fantasy
Surrounds the orbit of my thoughts
My index finger involuntarily points
Towards the clouds
I breathe in
I am that creative painter
Black and blood
Laughter to sobs
Dripping onto our hearts
Apart yet together, side by side
Two lips overflowing
Justice and order without form and
We are the point in the center of the compass
I whistle, I am drawn towards the shapes
My mind is at ease, I swear to God
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
Behind these clouds is a spring
Of gushing tears
The relentless downpour, these cheeks are thirsty
Affection after love, before the envy of hatred
She halved everything I had, a believer in fate
Curly eyelashes, tall stature, the sky is the limit
A lover of connection, I was rejected by society
Alone and silent in a corner of solitude
I poured from the narrowness of my heart into the glass of courage
I am drunk, I dance without fear of the aftermath
This soul becomes free, I become at ease
Without a doubt, I will continue on my path
Away from smoky cities, these iron roads
I am a small traveler on this small sphere
Let them say the journey is over, I have donned my wings
On the way back, I remember what we saw
I know one day it's my job to laugh at them all
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
You breathe without purpose, without motivation
You walk aimlessly and without direction
You don't even know what drives you forward
This fight has been over for you for a long time
It doesn't matter who wins
What does the one who wins even gain?
In the end, we all leave
You are tired too, like me
The older you get, the more you *give up*
You ran so much, what was the result?
Momentary happiness, eternal sorrows
You want today to be different from yesterday
You're willing to give everything, but it's impossible
All grumbling, questions, complaints
A person leaves the house not knowing where to go
Once upon a time, there was, then there wasn't, then th...
Nothing is good, I don't know why
The more I try to get closer
The further I become from you
Always thinking, another shirt burned
The final defeat wasn't as spectacular as I thought it would be
I'm lost in this city, a strange feeling
I walk and write poems for this trash
Yellow clothes, matching the ground, you and I are bitter like each other
Bitter, like each other
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky
The clouds are cyan, so the sky can rain down on us
The sky