Текст и перевод песни Navid - Abraa

Abraa

منو قطارم جا گذاشت، روی دستام پا گذاشت
پاهامم منو جا گذاشت، با بلیطم تنهام گذاشت
قصه مون خبر داغ صبح، بیا بدون اجازه چاپش کن
زیر لب بخون تکرار شیم، شعرمو نوای سازش کن
امید، یه جایی زیر سنگه، صلح هنوز اسیر جنگه
کفتر می ره، پرپر میاد، درجه دار صدای خنده ش میاد
ولی این ترازو بی درجه ست، می کشنم، مفت می خرنم
آدمای من آدمک ن، قیمتی نیستن و بی رقمن
من ورم ملتهب تاریخ توو گلوی جغرافیا
عافیت
خیره
چیزی نیست
نگو، عیبه
قافیه و نظیر عشق از دستم در رفت
حالا مونده زشت
مونده چرک
مونده گریه به دل که به دل راه داره نگیری به دل
(باشه)
حبابی از جنس خیال
احاطه کرده مدار افکارم
بی اراده می ره انگشت اشاره
سمت ابرا
می کشم نفس
منم اون نقاش خلاق
سیاهن و خون
قه قه به هق هق
می چکه رو قلبامون
جدا از هم اما کنار هم باهم
لبالب دوتا لب
عدل و نظم بی شکل و
نقطه ایم وسط پرگار
می دمم سوت می شم سمت اَشکال
خیالم راحته به خدا
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
پشت این ابر ها یه چشمه ست
جوشان گریه ست
رگبار بی امان این گونه ها تشنه ست
محبت بعد عشق، قبل حسادت نفرت
هر چی داشتمو نصف کرد، معتقد به قسمت
مژه فر، بلند قد، سقف آسمون حد
دوست دار ارتباط، از اجتماع شدم طرد
تنها و بی صدا یه گوشه کنج عزلت
ریختم از تنگ دل توی پیک جرات
من مستم می رقصم بی ترسم از بعد
این جان میشه ازاد، من می شم راحت
بی شک ادامه می دم بازم راهم
دور از شهر های دود، این راه های آهن
مسافر کوچولوی این کره ی کوچیکم
بگن سفر تمومه من پرها رو پوشیدم
تو مسیر برگشتم من یادمه چی دیدیم
می دونم یه روز کارمه به همشون خندیدن
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
نفس میکشی بی هدف، بی انگیزه
راه می ری بی خود و بی جهت
نمی دونی اصلا چی جلو می برت
این مبارزه واسه تو خیلی وقته تمومه
مهم نیست کی می بره
مگه اونی که می بره چی می بره؟
آخرش می ریم همه
توام خسته ای مثل من
هرچی که سن میره بالاتر *یری تره
این همه دویدی نتیجه چی؟
خوشی لحظه ای غمای همیشگی
می خوای امروز نشه مثل دیروز
حاضری همه چی بدی ولی نمی شه
همه اش غر غر غر، سوال، گله
آدم می زنه بیرون از خونه نمی دونه کجا بره
یکی بود یکی نبود اون بود بعد، نبود بعد، ا.
هیچی نیست خوبم نمی دونم چرا
هرچی که سعی می کنم نزدیک شم
ازت بیشتر می شم دور
همش تو فکر، یه پیرهن دیگه ام سوخت
آخر شکست اونقدری که فکر می کردم دیدنی نبود
سرگردونم تو این شهر، یه حس عجیب
قدم می زنم شعر می گم واسه این آشغالا
لباسا زرد، ست زمین، من و تو تلخ مثل همیم
تلخ، مثل همیم
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون
ابرا سیان، تا بباره رو سرمون آسمون
آسمون

Abraa

Mon train m'a laissé tomber, il m'a marché sur les mains
Mes pieds m'ont aussi laissé tomber, ils m'ont laissé seul avec mon billet
Notre histoire est la nouvelle chaude du matin, viens l'imprimer sans autorisation
Chante-la à voix basse, répète-la, joue ma poésie avec ta mélodie
L'espoir, quelque part sous une pierre, la paix est toujours prisonnière de la guerre
Le pigeon s'envole, il s'agite, on entend son rire qui monte en grade
Mais cette balance est sans degré, je la tire, je l'achète à bas prix
Mes gens ne sont pas des pantins, ils n'ont pas de prix, ils sont sans chiffre
Je suis le gonflement inflammatoire de l'histoire dans la gorge de la géographie
Le bien-être
Fixe
Rien
Ne dis pas, c'est un défaut
La rime et le semblable de l'amour m'ont échappé
Il ne reste que la laideur
Il ne reste que la saleté
Il ne reste que les larmes au cœur, qui touchent le cœur, ne prends pas à cœur
(D'accord)
Une bulle de rêves
Enveloppe l'orbite de mes pensées
L'index se dirige sans volonté
Vers les nuages
Je respire
Je suis aussi ce peintre créatif
Noir et sang
Rire et sanglots
Goutte à goutte sur nos cœurs
Séparés mais ensemble, l'un avec l'autre
Deux lèvres pleines
La justice et l'ordre sans forme et
Nous sommes un point au milieu du compas
Je souffle, je deviens un sifflet vers les formes
Je suis tranquille, Dieu merci
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Derrière ces nuages, il y a une source
C'est une ébullition de larmes
La pluie incessante, ces visages sont assoiffés
L'affection après l'amour, avant l'envie, la haine
J'ai divisé tout ce que j'avais en deux, je crois au destin
Cils recourbés, grand, le ciel est la limite
J'aime la communication, j'ai été rejeté de la société
Seul et silencieux dans un coin de solitude
J'ai versé mon cœur dans un verre d'audace
Je suis ivre, je danse, je n'ai pas peur de l'après
Cette âme est libérée, je suis tranquille
Je vais certainement continuer, encore une fois, mon chemin
Loin des villes fumantes, ces voies ferrées
Je suis un petit voyageur de cette petite planète
Disons que le voyage est fini, j'ai enfilé mes plumes
Sur le chemin du retour, je me souviens de ce que nous avons vu
Je sais qu'un jour, mon travail sera de rire d'eux tous
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Tu respires sans but, sans motivation
Tu marches sans raison ni direction
Tu ne sais pas ce qui te fait avancer
Ce combat est fini pour toi depuis longtemps
Peu importe qui gagne
Qu'est-ce que celui qui gagne emporte ?
Finalement, nous y allons tous
Toi aussi, tu es fatigué comme moi
Plus on vieillit, plus c'est *pas clair*
Tout ce que tu as couru, quel est le résultat ?
Le bonheur d'un instant, des chagrins éternels
Tu veux que ce jour ne ressemble pas à hier
Tu es prêt à tout donner, mais ce n'est pas possible
Tout est *rien que* des plaintes, des questions, des griefs
L'homme sort de chez lui, il ne sait pas où aller
Il était une fois, il était là, puis il n'était plus là, et puis, e.
Rien n'est bon, je ne sais pas pourquoi
Plus j'essaie de m'approcher
Je m'éloigne de toi
Toujours en train de penser, une autre chemise a brûlé
L'échec final n'était pas aussi spectaculaire que je ne le pensais
Je suis perdu dans cette ville, une étrange sensation
Je marche, je recite des poèmes pour ces ordures
Les vêtements sont jaunes, la terre est terne, toi et moi, nous sommes amers comme ça
Amers, comme ça
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel
Des nuages cyan, pour qu'il pleuve sur nous, le ciel
Le ciel