Nie do Rozwiązania - O.S.T.R. перевод на немецкий

Nie do Rozwiązania

W końcu zmień program
Wyglądasz, jakbyś się kleju na wciągał
Syf, krajobraz, potłuczone szkło
Talerze z żarciem gniją od tygodnia
Nie mów mi, kto posprząta
Która z Tobą wytrzyma?
Żadna tu nie zagląda

Ostatnią, którą znałem, dziś widuję z dzieciakami
Spierdoliłeś życie łojąc wódę w klubie z dzieciakami
Ona spacer, wózek, między nami, wygląda jak marzenie
Ty znów wózek, psy, to samo, byli po towar i po Ciebie

Chcesz miłości, to płać, za godzinę trzy stówy
Chwila w objęciach złudzeń i tak to tylko kurwy
Widać po Twoich dłoniach bladych, jak się zmienia los Twój
Nie od pracy, a walenia konia i kręcenia lolków

Czas nie docenia głąbów, ona zrozumiała pierwsza
Że ma swoje życie, a nie Twoje problemy do wzięcia
Wyjebałeś jej na koniec, diler nie odbierał, bywa
Skurwielu, miałeś wszystko, poza szacunkiem do życia

Widziałem ją, nie chcę Ci mówić, wygląda zabójczo
Jak bardzo ważna sprawa i przygoda na jutro
Już nie ma kłótni w domu, narkomańskich jazd
Kurwa mać, jak piszę to, czuję się, jakbym to był ja

Mówię: spierdoliłeś wszystko, popalone mosty
Mogłeś mieć rodzinę, a nie długi za gonione jointy
Myślisz, że to była miłość? Chwila spowiedzi serca
Morderstwo pierwszy stopień, utonęli w objęciach

Zaćpany przed telewizorem, w końcu zmienisz program
Kazadi pręży się przez szybę, tak się ceni rozmiar
Zarzygany dywan, torba białka, łycha, cola, pauza
Bądź poważny
Kazadi to Ty możesz, ale palcami w wyobraźni

Są inni, których stać, by ogarnąć życie w biegu
Miałeś wsparcie, żeby znaleźć się też na szczycie u celu
Twoja wyprawa na biegun
Zostało gówno z planów, nie do rozwiązania rebus

Unlösbar

Ändere endlich das Programm
Du siehst aus, als hättest du Kleber geschnüffelt
Dreck, Landschaft, zerbrochenes Glas
Teller mit Essen vergammeln seit Wochen
Sag mir nicht, wer aufräumt
Welche hält das mit dir aus?
Keine schaut hier rein

Die Letzte, die ich kannte, sehe ich heute mit Kindern
Du hast dein Leben versaut, indem du Vodka im Club mit Kids gebechert hast
Sie spaziert, Kinderwagen, zwischen uns, sieht aus wie ein Traum
Du wieder Wodka, Hunde, dasselbe, sie waren wegen Ware und wegen dir da

Willst du Liebe, dann zahl, drei Hunderter die Stunde
Ein Moment in den Armen der Illusion, und doch sind es nur Nutten
Man sieht es an deinen blassen Händen, wie sich dein Schicksal wendet
Nicht von Arbeit, sondern vom Wichsen und Joints drehen

Die Zeit schätzt Trottel nicht, sie hat es als Erste verstanden
Dass sie ihr eigenes Leben hat, nicht deine Probleme zum Tragen
Am Ende hast du sie rausgeschmissen, der Dealer ging nicht ran, passiert
Arschloch, du hattest alles, außer Respekt vor dem Leben

Ich sah sie, will dir nicht sagen, sie sieht umwerfend aus
Wie ein wichtiges Ding und ein Abenteuer für morgen
Keine Streits mehr zu Hause, keine Junkie-Trips
Verdammt, wenn ich das schreibe, fühl ich mich, als wär ich das

Ich sage: Du hast alles versaut, verbrannte Brücken
Du hättest eine Familie haben können, nicht Schulden für verfolgte Joints
Denkst du, das war Liebe? Ein Moment der Beichte des Herzens
Mord ersten Grades, sie ertranken in Umarmungen

Zugedröhnt vor dem Fernseher, endlich wechselst du das Programm
Kazadi spannt sich vor dem Fenster, so schätzt man Größe
Vollgekotzter Teppich, Tüte Koks, Löffel, Cola, Pause
Sei ernst
Kazadi, du kannst es, aber nur mit Fingern in der Vorstellung

Es gibt andere, die es schaffen, ihr Leben im Lauf zu meistern
Du hattest Unterstützung, um auch am Ziel anzukommen
Deine Expedition zum Pol
Blieb nur Scheiße von Plänen, ein unlösbares Rätsel