Текст и перевод песни Okaber - November

November

Sən mələyə bənzəyən ən gözəl personaj
Payızda peyzaj, qara sadə paltar, sadə makiyaj
Yanaqlarında yaş, yazardım kaş hərsətini
Sənə hər sətrim xəzinədir
Tanrı tək rəssamdır ki, mənim həyatımı sənə bənzədir
Necə unudum sənə hisslərim bəlkə məchul
Amma məcbur ruhum 13 ə, qəlbim uçqun
Uçurum
Qeys′in alyer-egosu Məcnun
Qar kimi yağ, indi isə qafiyələrimə düş bir-bir
Sən sətirlərində təsvir olundun Müşfiqin
Rəssam, sevgilimin rəsmini gəl çək
Sevgilim gözəldir, sən də gözəl çək (gözəl çək)
Nazına çatanda fırçadan əl çək
Qoy onun nazını mən özüm çəkim
Mən özüm çəkim, mən özüm yazım bu yazını
Yay qış payızını yazını
Dəli Kürünə qovuşan Arazın avaznı
Səninlədir ömrümün mənalı günləri
Sənə dərərəm ən gözəl gülləri
Şuşadan da Xarıbülbülləri dərərəm, dərərəm
Tanrı tək rəssamdır ki, mənim həyatımı sənə bəzədib
Ruhum 13, qar kimi yağ
Qoy onun nazını mən özüm çəkim

Ноябрь

Ты словно ангел, прекраснейший образ,
Осенний пейзаж, черное простое платье, простой макияж.
Слезы на щеках, как бы я хотел написать твою тоску,
Для тебя каждая моя строка – сокровище.
Лишь Бог-художник мою жизнь тебе уподобил.
Как я забыл о чувствах к тебе, быть может, неизвестно,
Но вынуждена душа моя, 13 лет, сердце разбито.
Пропасть.
Эго Кайса, подобно Меджнуну.
Падай, как снег, теперь на мои рифмы, одна за другой.
Ты описана в строках Мушвига.
Художник, нарисуй портрет моей возлюбленной.
Моя любимая прекрасна, и ты рисуй красиво (рисуй красиво).
Когда дойдешь до ее капризов, отложи кисть.
Пусть ее капризы я сам стерплю.
Я сам стерплю, я сам напишу эти строки,
Лето, зиму, осень, весну.
Голос Аракса, сливающегося с безумной Курой.
С тобой связаны все значимые дни моей жизни.
Я подарю тебе самые прекрасные цветы.
Из Шуши даже Харыбюльбюль сорву, сорву.
Лишь Бог-художник мою жизнь тобою украсил.
Душе моей 13, падай, как снег.
Пусть ее капризы я сам стерплю.