Текст и перевод песни Okaber - Qanqa

Qanqa

Bu qədər dözmüsən, daha dözmə,
Nə sənə gələ bilirəm, nədə ki, özümə.
Sanki şeytanam halımıza gülürəm,
Mən yuxularda tez-tez ölürəm.
Neçə tanışı elə bildim qardaşdı,
Neçə xanımın hesabını verib sağollaşdım.
Neçə qəlbi yaralayıb, deşmişəm,
Mən yoxluqlara öyrəşmişəm.
Amma sən olsaydın, yəqin qalmazdım mən outside
Hədəfləri lazımdı zamanında vurasan,
Qəlbi də gərək vaxtında qırasan.
Gecədən də yazaram, yazaram səhərdən də
Gözlərindən küsərəm, gedərəm şəhərdən də
Gəl otur qəhərlənmə, yenə sərxoşam,
Amma sən zəhərlənmə.
Bir gün elə bu ipdən boğazım asılar,
Ölsəm Qurdlar, gələr yasıma.
Aləmə it, mənə çaqqal gəlib hürər,
Anlamır mən bu gün Araz, sabah Dəli Kürəm.
Hər sətrim qadağan taboodu,
Bizi məhv edən sevgi və cadudu
Və budur yoxdu artıq,
Hündürə qaldırın Karabinin tabutunu.
Ma ma ma mofuck′a həyatdı bu,
Ömrün təzəsini ver, boyatdı bu.
Bu qədər yükün altına girməzdim,
Əgər yatacaqdısa hər oyatdığım.
Bro, hər şeyi at deyirlər,
Mənə Okaberdən çox Ustad deyirlər.
Qanqa xatirələri, bu sadəcə həyatdı,
Gözlərini yum, sakitcə yat deyirlər.

Qanqa

Tu as enduré assez, ne supporte plus,
Je ne peux ni venir à toi, ni à moi-même.
C'est comme si le diable se moquait de notre situation,
Je meurs souvent dans mes rêves.
J'ai cru connaître beaucoup de gens comme des frères,
J'ai fait mes adieux à tant de femmes.
Combien de cœurs j'ai blessés, percés,
Je suis habitué à la solitude.
Mais si tu étais là, je ne serais probablement pas dehors
Il faut atteindre les objectifs au bon moment,
Il faut aussi couper le cœur à temps.
J'écris de la nuit, j'écris aussi du matin,
Je suis déçu par tes yeux, je pars de la ville.
Viens t'asseoir, ne te fâche pas, je suis encore ivre,
Mais toi, ne te fais pas empoisonner.
Un jour, je me pendrai à cette corde,
Si je meurs, les Loups viendront à mon enterrement.
Un chien pour le monde, un chacal hurle pour moi,
Je ne comprends pas, je suis aujourd'hui l'Araz, demain la Djeli Kür.
Chaque ligne de mes paroles est un tabou interdit,
L'amour et la magie sont ceux qui nous détruisent
Et voilà, il n'y en a plus,
Levez le cercueil de Karabina.
Ma ma ma mofuck'a c'est la vie,
Donne la fraîcheur de ta vie, elle est ternie.
Je ne serais pas entré sous ce poids,
Si tous ceux que j'ai réveillés devaient dormir.
Bro, ils disent de tout abandonner,
On me dit plus souvent Maître qu'Okaber.
Les souvenirs de Qanqa, c'est juste la vie,
Ferme les yeux, dors tranquillement, disent-ils.