Текст и перевод песни Orkhan Zeynalli - 365 Gün

365 Gün

İlk baxışlardan artıq illər keçir
Fərqi yoxdu kimsən sən fərqi yox nəçi
Kimlər özünə əyləncə kimlər həyat seçir
Kənardan parlaq görünür amma boşdu içi
Arada ömür fərqi bir neçə yaş fərqi
Bir neçə dəqiqə keçdi vurdu qəlb zəngi
Oldu qəlb zəngin sevgiylə dolub daşan
Əzab versə də sonradan başlanğıcı unudasan
Əl ələ verib gəzdilər dünyanı kiçildərək
Bəzən qaçıb gizlənərək bəzən əylənərək
Ya sevgi almışdı ağlı ya yox idi əvvəldən
Bu eşqi yaşayırdı hər hüceyrəsiylə bədən
Oların hekayəsi macərayla dolu hər gün
Soyuda bilmirdi nə payız nə də qış qəlbi
Dəyişdi hər şey eşidiləndə bir gün
"Sabahın xeyir Nil dünyaya xoş gəldin"

Sən günəşdən saçlarınla gizlə məni
Ölümə getsən də səslə məni
Unudacaqsansa sevmə məni
Qoy tək qalım əbədi

Sabahın xeyir Nil
Soyuq səhərlər geridə
Bu bahar daha isti bu bahar tək deyilsən artıq
Yaşananlar sadəcə xatirə
Bir neçə səhv addım və dəydi arzular yerə
Ayırır böyük şəhərləri kiçik vaqonlar
Ayırır böyük sevgiləri bəzən paqonlar
Birgə qurulan ev tək qorunmaz heç vaxt
O elə bilirdi qəlb sevgidən yorulmaz heç vaxt
Yadında hava limanı yadında qandallar
Göz yaşı ilə oxuduğu məktubları yandırmaq
Dünyaya qarşı çıxmaq saf hislərdən ötrü
Gözləriylə qəhrəmanın təslim olmağın gördü
O bilir tərk edən bəzən ən çox sevdiylərindi
Bu həyat qapını vaxtında çırpıb gedə bilənindi
Çətin sağalda mahnılar yaralar çox dərin
Dünya artıq onların deyil dünya təkcə Nilindi

Sən günəşdən saçlarınla gizlə məni
Ölümə getsən də səslə məni
Unudacaqsansa sevmə məni
Qoy tək qalım əbədi

365 Дней

С первого взгляда прошли уже годы,
Неважно, кто ты, неважно, какой ты.
Кто-то ищет развлечений, кто-то — жизни смысл,
Снаружи блестят, но внутри пустота.
Разница в возрасте — всего несколько лет,
Несколько минут прошло, и сердце забилось сильней.
Сердце забилось, наполненное любовью,
Даже если потом будет больно, начало ты забудешь.
Держась за руки, бродили, мир уменьшая,
Иногда убегая и прячась, иногда развлекаясь.
То ли любовь вскружила голову, то ли её и не было,
Эту любовь переживала каждая клеточка тела.
Их история полна приключений каждый день,
Ни осень, ни зима не могли остудить сердца.
Всё изменилось, когда однажды прозвучало:
"Доброе утро, Ниль, добро пожаловать в мир!"

Ты, солнцем своих волос, укрой меня,
Даже если пойдёшь на смерть, позови меня.
Если забудешь, то не люби меня,
Пусть я останусь один навсегда.

Доброе утро, Ниль,
Холодные утра позади,
Эта весна теплее, этой весной ты больше не одна.
Всё пережитое — лишь воспоминания,
Несколько неверных шагов, и мечты разбились.
Маленькие вагоны разделяют большие города,
Большие любови иногда разделяют погоны.
Дом, построенный вместе, никогда не устоит в одиночку,
Она думала, что сердце никогда не устанет от любви.
Помнишь аэропорт, помнишь оковы,
Сжигать письма, прочитанные со слезами на глазах.
Выступить против мира ради чистых чувств,
Её глазами герой увидел своё поражение.
Она знает, что уходящие — иногда самые любимые,
Эта жизнь может захлопнуть дверь перед тобой в любой момент.
Трудно залечить раны песнями, они слишком глубоки,
Мир больше не их, мир теперь только Ниль.

Ты, солнцем своих волос, укрой меня,
Даже если пойдёшь на смерть, позови меня.
Если забудешь, то не люби меня,
Пусть я останусь один навсегда.