Текст и перевод песни PIH - Śniadanie mistrzów 2

Śniadanie mistrzów 2

To ciebie rusza, w tym jest dusza
Wiatr przewraca kartki naszego scenariusza
Dziewięć muz Homera ociera łzy, się wzrusza
Akt II dramatu, na rany Chrystusa
To nasze flagi na 8tysięczniku
Stóp naszych ślady widziałeś na Księżycu
Jest trochę bragga, ale większość o życiu
W czasach kryzysu - Śniadanie Mistrzów

Nie musiało się udać, mogło być od drugiej strony
Na wysypisku śmieci przerzucałbym opony
Przyszłość z kryształowej kuli - nie byłem jej pewien
Wiedziałem - nie ty - to ktoś zrobi to za ciebie
Do życia z szacunkiem, nieraz ze skruchą
Nikomu nie jest obiecane jutro
Dlatego do ludzi wyciągnięta ręka
I miejsce przy stole, niezależnie od święta
Moja ewangelia, nie mów że nie wiesz
Dryfowałem na tratwie konsumując sam siebie
Mnich w świątyni wersów, pustelnik od lat
Nieraz było tak, że z tuszem mieszała się łza
Nie pisze o tym żaden lajfstajlowy szmatławiec
Jak idąc przez życie stajesz butem na grabie
A czas się nie waha, zapierdala dalej
Amen! Tak się skończy ten różaniec
Za mną jak z horroru, chciwych twarzy tłum
Mama mi mówiła, jak się wspinasz nie patrz w dół
Ta sama nić, szpagat cudzej zawiści
Zszył nasze losy, na skórze szwy i blizny
Pamiętam pierwszy bit, pierwszą sesję, pierwszy wers
Jak pierwszy śnieg, jak pierwszy seks
I to jak tłumaczyli mi, że muzyka
To tylko spacer naiwnego lunatyka.

To ciebie rusza, w tym jest dusza
Wiatr przewraca kartki naszego scenariusza
Dziewięć muz Homera ociera łzy, się wzrusza
Akt II dramatu, na rany Chrystusa
To nasze flagi na 8tysięczniku
Stóp naszych ślady widziałeś na Księżycu
Jest trochę bragga, ale większość o życiu
W czasach kryzysu - Śniadanie Mistrzów.

W Polsce nie mamy pełnych kont, gdzie jest 6 zer
24-calowych felg w naszych Escalade
Ale jest to szczere co robię, fejk emsiz sieją hejt
Bóg jeśli jest to sam oceni
Ja jestem tu choć mówili mi, że jesteśmy straceni
Ślady moich stóp tam, gdzie ulic bruk
Znają brud tej ziemi, możesz mieć ten hajs, ale chuj się zmieni
Znów, to nie jest tak, że nie mam blizn
Plus chcesz zmierz też puls i wtedy przemyśl
Jestem mistrzem, bo kiedy łapię za majka niszczę
Black belt, Michael Phelps nickname
Bo kiedy piszę wers, to jakbym na ośmiu tysiącach patrzył w niebo
I jestem mistrzem, bo zawsze jestem lepszy od poprzedniego
I tu nie o to chodzi, żeby pić Grey Goose i żreć fest
Bo wiem, jak to jest być złym i mieć niebieskie oczy też...

To ciebie rusza, w tym jest dusza
Wiatr przewraca kartki naszego scenariusza
Dziewięć muz Homera ociera łzy, się wzrusza
Akt II dramatu, na rany Chrystusa
To nasze flagi na 8tysięczniku
Stóp naszych ślady widziałeś na Księżycu
Jest trochę bragga, ale większość o życiu
W czasach kryzysu - Śniadanie Mistrzów.

Obecnie w moim życiu nie ma miejsca na cierpienie
Zapisałem wiele bitów emocjami nadaremnie
Złe emocje były we mnie, dzisiaj to przeszłość
Zawsze możesz stworzyć lepszy świat, wbić kutasa w piekło
Surowy realizm kontra twój libertynizm
Możesz nie unieść ciężaru występków, gdy tak zło czynisz
Na uśmiech się silisz, z wielkim trudem dusza płacze
Przegrywasz swoje życie, kłamstwa, kace, rozpacze
Dziś na problemy patrzę z nieco innej perspektywy
Uczę się na cudzych błędach, żyję w prawdzie nie na niby
Nie chcę bohatersko zginąć, jak osławionych 300
Druga część, Pihu, Peja, Pezet, Śniadanie Mistrzów
To nie sztab kryzysowy, bo trzem królom się powiodło
Dla nas Wall Street, Manhattan, kiedyś Black Wall Street w Compton
Podpisali pakt o nieagresji ci ze słabszą formą
Plucie jadem na pionierów, to stało się już normą
Posiadam dar nadziei, jak Wielki Gatsby
Wciąż podążam za zielonym światłem, nadal stop nędzy
Tu nocna zmiana bluesa pełni dyżur pod sklepem
Czasem zajrzę do dawnego życia – niby jest w dechę
Niby najlepiej, brak rozterek, też bym chciał
Wyjebane mieć na wszystko jak przed tym Leslie Chow
Taaa, Śniadanie Mistrzów 2
Aha... Goodbye, Adios! Ciao!

To ciebie rusza, w tym jest dusza
Wiatr przewraca kartki naszego scenariusza
Dziewięć muz Homera ociera łzy, się wzrusza
Akt II dramatu, na rany Chrystusa
To nasze flagi na 8tysięczniku
Stóp naszych ślady widziałeś na Księżycu
Jest trochę bragga, ale większość o życiu
W czasach kryzysu - Śniadanie Mistrzów.

Le petit-déjeuner des champions 2

C'est ce qui te touche, c'est là que réside l'âme
Le vent tourne les pages de notre scénario
Les neuf muses d'Homère essuient leurs larmes, émues
Acte II du drame, par les plaies du Christ
Ce sont nos drapeaux sur l'Everest
Tu as vu les traces de nos pas sur la Lune
Il y a un peu de vantardise, mais la plupart parlent de la vie
En temps de crise - Le petit-déjeuner des champions

Ça n'a pas besoin de marcher, ça aurait pu être l'inverse
Je retournerais des pneus dans une décharge
L'avenir dans une boule de cristal - je n'en étais pas sûr
Je savais - pas toi - que quelqu'un d'autre le ferait pour toi
Vivre avec respect, parfois avec remords
Demain n'est promis à personne
C'est pourquoi j'ai tendu la main aux gens
Et une place à table, quel que soit le jour
Mon évangile, ne dis pas que tu ne le connais pas
J'ai dérivé sur un radeau en me consumant moi-même
Moine dans le temple des vers, ermite depuis des années
Parfois, il arrivait que des larmes se mêlent à l'encre
Aucun magazine lifestyle n'écrit à ce sujet
Comment, en traversant la vie, tu marches sur un râteau
Et le temps ne s'arrête pas, il continue à foncer
Amen! C'est ainsi que se termine ce chapelet
Derrière moi, comme dans un film d'horreur, une foule de visages avides
Maman me disait, quand tu montes, ne regarde pas en bas
Le même fil, la ficelle de l'envie des autres
A cousu nos destins, des points de suture et des cicatrices sur la peau
Je me souviens du premier beat, de la première session, du premier couplet
Comme la première neige, comme la première fois
Et comment ils m'ont expliqué que la musique
N'est qu'une promenade de somnambule naïf.

C'est ce qui te touche, c'est là que réside l'âme
Le vent tourne les pages de notre scénario
Les neuf muses d'Homère essuient leurs larmes, émues
Acte II du drame, par les plaies du Christ
Ce sont nos drapeaux sur l'Everest
Tu as vu les traces de nos pas sur la Lune
Il y a un peu de vantardise, mais la plupart parlent de la vie
En temps de crise - Le petit-déjeuner des champions.

En Pologne, nous n'avons pas de comptes bancaires pleins de zéros
De jantes 24 pouces sur nos Escalade
Mais ce que je fais est sincère, les faux amis sèment la haine
Dieu, s'il existe, jugera
Je suis là, même si on m'a dit qu'on était finis
Les traces de mes pas là où les rues sont pavées
Ils connaissent la saleté de cette terre, tu peux avoir tout l'argent du monde, mais rien ne changera
Encore une fois, ce n'est pas que je n'ai pas de cicatrices
En plus, tu veux aussi mesurer mon pouls et ensuite réfléchir
Je suis un champion, car lorsque je prends le micro, je détruis tout
Ceinture noire, surnom de Michael Phelps
Parce que lorsque j'écris un couplet, c'est comme si je regardais le ciel du haut de l'Everest
Et je suis un champion, car je suis toujours meilleur que le précédent
Et il ne s'agit pas de boire de la Grey Goose et de manger comme un roi
Parce que je sais ce que c'est que d'être mauvais et d'avoir les yeux bleus aussi...

C'est ce qui te touche, c'est là que réside l'âme
Le vent tourne les pages de notre scénario
Les neuf muses d'Homère essuient leurs larmes, émues
Acte II du drame, par les plaies du Christ
Ce sont nos drapeaux sur l'Everest
Tu as vu les traces de nos pas sur la Lune
Il y a un peu de vantardise, mais la plupart parlent de la vie
En temps de crise - Le petit-déjeuner des champions.

Actuellement, il n'y a pas de place pour la souffrance dans ma vie
J'ai écrit beaucoup de morceaux avec des émotions pour rien
Les mauvaises émotions étaient en moi, aujourd'hui c'est du passé
Tu peux toujours créer un monde meilleur, enfoncer ton sexe dans l'enfer
Réalisme cru contre ton libertinage
Tu ne peux pas supporter le poids de tes transgressions, quand tu fais tant de mal
Tu forces un sourire, ton âme pleure avec difficulté
Tu gâches ta vie, mensonges, bagarres, ruptures
Aujourd'hui, je vois les problèmes sous un angle différent
J'apprends des erreurs des autres, je vis dans la vérité, pas dans le faux-semblant
Je ne veux pas mourir en héros, comme les 300 Spartiates
Deuxième partie, Pihu, Peja, Pezet, Le petit-déjeuner des champions
Ce n'est pas une cellule de crise, car les trois rois ont réussi
Pour nous, Wall Street, Manhattan, autrefois Black Wall Street à Compton
Ceux qui étaient en moins bonne forme ont signé un pacte de non-agression
Cracher du venin sur les pionniers est devenu la norme
J'ai le don de l'espoir, comme Gatsby le magnifique
Je continue à poursuivre la lumière verte, à mettre fin à la pauvreté
Ici, l'équipe de nuit du blues est de garde devant le magasin
Parfois, je jette un coup d'œil à mon ancienne vie - comme si tout allait bien
Comme si c'était le mieux, pas de dilemmes, j'aimerais ça aussi
Se foutre de tout comme Leslie Chow
Ouais, Le petit-déjeuner des champions 2
Aha... Au revoir, Adios! Ciao!

C'est ce qui te touche, c'est là que réside l'âme
Le vent tourne les pages de notre scénario
Les neuf muses d'Homère essuient leurs larmes, émues
Acte II du drame, par les plaies du Christ
Ce sont nos drapeaux sur l'Everest
Tu as vu les traces de nos pas sur la Lune
Il y a un peu de vantardise, mais la plupart parlent de la vie
En temps de crise - Le petit-déjeuner des champions.