Текст и перевод песни Piotr Rogucki - Piegi W Locie

Piegi W Locie

Miasto o zmroku wypełnia się
Skargami żon, skomleniem psów
Zgrzyty w arteriach odległych miejsc
Po bruku mkną transporty snów

Wieją stąd watahy tirów
Do takich miejsc, gdzie się żyle lżej
Słowa są jak tłuste lwy
Otwierają pyski, nie mówią nic

Bloki rozgrzane czerwcowym dniem
Strzepują w mrok gorący kurz
Z okna wyskoczył jej wątły cień
Bezgłośny szept, gwałtowny puls

Wszystko z wysokości moich okien
Ręce w powietrze, włosy na wietrze
Piegi w locie, mrówki złote
Niedobry wróg wdarł się do ust

Nagły zryw, cichy wrzask
Przestrzeń drży, zmienia kształt
Dziwi mnie własny wstyd
Zbawić się
Zabrakło, zabrakło, zabrakło, zabrakło sił
Zabrakło sił
Zabrakło sił
Zabrakło, zabrakło, zabrakło, zabrakło, zabrakło sił

Des tâches de rousseur en vol

La ville se remplit de crépuscule
Avec les plaintes des femmes, les gémissements des chiens
Des grincements dans les artères des endroits éloignés
Des transports de rêves filent sur le pavé

Des meutes de camions filent d'ici
Vers des endroits où la vie coule plus facilement
Les mots sont comme des lions gras
Ils ouvrent leurs gueules, ne disent rien

Les blocs de béton chauffés par le soleil de juin
Secouent la poussière chaude dans l'obscurité
Son ombre maigre a sauté de la fenêtre
Un murmure silencieux, un pouls violent

Tout du haut de mes fenêtres
Les mains levées, les cheveux au vent
Des tâches de rousseur en vol, des fourmis dorées
Un mauvais ennemi s'est introduit dans ma bouche

Un sursaut soudain, un cri silencieux
L'espace tremble, change de forme
Ma propre honte me surprend
Me sauver
Il n'y a pas, il n'y a pas, il n'y a pas, il n'y a pas eu assez de force
Pas assez de force
Pas assez de force
Il n'y a pas, il n'y a pas, il n'y a pas, il n'y a pas, il n'y a pas eu assez de force