Текст и перевод песни Piotr Rogucki - Ruda Wstążka

Ruda Wstążka

Trzeba było chyłkiem w nocy
Trzeba było nogi wziąć za pas
Mocno się strudzili chłopcy
Uderzając raz po raz, aż
Ze zdumionej głowy uciekała krew
Ruda, ciepła wstążka za horyzont cieknie

Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz

Potem go rzucili w krzaki
Zadziwiony bąbel pośród traw
Tam robale i ślimaki
Na wystygłym brzuchu znaczą ślad
Ruda, mgława wstążka za horyzont mknie
W górze krąży ptak, o którym trochę wiem

Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj, uciekaj, uciekaj, uciekaj
Uciekaj poza wiersz

I choć więcej dwie obdarte pięty
Nie będą tłukły się o bruk...
Za życia rudy i przeklęty
Po śmierci wściekły rudy bóg

(I właśnie, patrzy na mnie moja twarz odbita w chmurze mgły)
(W chmurze mgły, przez szpary w powiekach)
(I właśnie, patrzy na mnie moja twarz odbita w chmurze mgły)
(W chmurze mgły, przez szpary w powiekach)

Rusty Ribbon

We had to make our escape at night
We had to run for our lives
The boys had worked up quite a sweat
Hitting him repeatedly until
Blood ran down from his astonished head
A rusty, warm ribbon slipping away over the horizon

Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run beyond the lines

Then they threw him in the bushes
An astonished bubble amidst the grass
Where insects and snails
Leave a trail on his cooling belly
A rusty, misty ribbon races over the horizon
A bird circles up above, one I know a little about

Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run beyond the lines
Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run beyond the lines
Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run, run, run, run
Run beyond the lines

And although my two worn-out heels
Will never again pound the pavement...
Alive, I was cursed with the color rust,
In death, an enraged, rusty god

(And just then, my face reflected in a bank of fog stares back at me)
(In the fog, through slits in my eyelids)
(And just then, my face reflected in a bank of fog stares back at me)
(In the fog, through slits in my eyelids)