Ludzką rzeczą błądzić - Polska Wersja перевод на немецкий

Ludzką rzeczą błądzić

Trudno przyznać się do błędu a łatwo jest sądzić
Nawet gdy sam bładzisz
Czym prędzej zapomnisz
Mądrości słowa wielkie
Widzisz w czyimś oku drzazge
A w swoim masz belkę
Trudno przyznać się do błędu a łatwo jest sądzić
Nawet gdy zabładzisz
Czym prędzej zapomnisz
Przebaczenia gest
Ludzką rzeczą błądzić jest
Jak każdy błądzę, sądze
Że wyjdzie słońce w końcu
I że zobacze tam Ciebie na drogi krańcu
Dawno zerwał mi się łańcuch
Ludzką rzeczą błądzić
Ważne żeby umieć wrócić
Błedy naprawić
Ciężko ból w sobie zabić
Twój wybór chłopak
W chuj możesz stracić
Bujając głową w obłokach
Ciągle iść pod górkę?
Kurwa, nie dziękuję
Musisz znaleźć siłę w sobie
To twój ratunek
Życie Ci wystawia rachunek
I kończysz w piachu
Dobrze o tym wiesz ale nie odczuwasz strachu
Ludzką rzeczą bładzić
Wiem jak można skończyć
Z życia nektar sączyć
Wciąż do celu dążyć
Potem, półsłodkie wino otwierasz dziewczyno
Na raz wypijasz do dna i żegnasz się z tą chwilą
Gdzieś Ci sen zaginął ale po upadku wstajesz
Nie wiesz już gdzie iść
Chyba sam się nie poznajesz
Drogą na skróty
Zaszczuty jesteś na amen
Czas już wreszcie przerwać ten lament
Pokonać zament
Mów co masz mówić
Byle słów Ci nie brakło
Nie zawsze dobrą scieżką jest ta gdzie widać swiatło, elo
Trudno przyznać sie do błędu a łatwo jest sądzić
Nawet gdy sam bładzisz
Czym prędzej zapomnisz
Mądrości słowa wielkie
Widzisz w czyimś oku drzazge
A w swoim masz belkę
Trudno przyznać się do błędu a łatwo jest sądzić
Nawet gdy zabładzisz
Czym prędzej zapomnisz
Przebaczenia gest
Ludzką rzeczą błądzić jest
Ja też popełniam błędy
Widzę to w swoich oczach
Czasem sumienie dręczy
Nie daje spać po nocach
Jak sępy przy zwłokach
Księżyc gdy szlochasz
Odcięty przez mendy
Od miejsc które kochasz
Popatrz za szyby, zobacz świat ludzi fałszywych
By dominować, udają boga
Choć zadają krzywdy,
Eliminować chcą ludzi innych za ich złe czyny
Szkoda że zapomnieli dawno swoje grzechy i winy
Parzy jak pokrzywa mnie
Prawda mi tak bliska
Cechy obrzydliwe me mordują jak trucizna
Chciałbym powiedzieć lecz
Nie mogę się przyznać
Barwna prawda z dawien dawna musi zostać w myślach
To tylko mój kryształ
Hoduje go w sercu
Nie stój w przejściu .
Postaw sie na moim miejscu
Pogardliwych przestróg weź już nie praw mi bez sensu
Gorzki sekret schowam w grobie a Ty ze mnie zejdź już
Bo nic nie powiem
Nic nie powiem
Nawet w rapie
Choć to z głowy
Łapiesz?
Sam błądzę chociaż znam swój cel
Taka natura ludzka
Ciężka prawda, gdzie losy człowieka
To życia esencja
Sam błądzę chociaż znam swój cel
Taka natura ludzka
Czym prędzej zapomnisz przebaczenia kres
Ludzką rzeczą błądzić jest
Sam błądzę chociaż znam swój cel
Taka natura ludzka
Ciężka prawda, gdzie losy człowieka
To życia esencja

Irren ist menschlich

Schwer, einen Fehler zuzugeben, aber leicht ist es zu urteilen
Selbst wenn du selbst irrst
Wirst du es schnellstmöglich vergessen
Große Worte der Weisheit
Du siehst den Splitter im Auge eines anderen
Aber in deinem eigenen hast du einen Balken
Schwer, einen Fehler zuzugeben, aber leicht ist es zu urteilen
Selbst wenn du dich verirrst
Wirst du es schnellstmöglich vergessen
Die Geste der Vergebung
Es ist menschlich zu irren
Wie jeder irre ich, ich glaube
Dass die Sonne endlich aufgehen wird
Und dass ich dich dort am Ende des Weges sehen werde
Mir ist schon lange die Kette gerissen
Es ist menschlich zu irren
Wichtig ist, zurückkehren zu können
Fehler zu korrigieren
Schwer, den Schmerz in sich zu töten
Deine Wahl, Junge
Du kannst verdammt viel verlieren
Mit dem Kopf in den Wolken schwebend
Ständig bergauf gehen?
Verdammt, nein danke
Du musst die Kraft in dir finden
Das ist deine Rettung
Das Leben stellt dir die Rechnung aus
Und du endest im Staub
Du weißt das gut, aber du fühlst keine Angst
Es ist menschlich zu irren
Ich weiß, wie man enden kann
Den Nektar des Lebens schlürfen
Ständig das Ziel verfolgen
Dann öffnest du halbsüßen Wein, Mädchen
Du trinkst ihn auf ex bis zum Boden und verabschiedest dich von diesem Moment
Irgendwo ist dir der Schlaf abhandengekommen, aber nach dem Fall stehst du wieder auf
Du weißt nicht mehr, wohin du gehen sollst
Du erkennst dich wohl selbst nicht wieder
Auf dem kurzen Weg
Du bist endgültig gehetzt
Es ist Zeit, dieses Lamento endlich zu beenden
Das Chaos zu besiegen
Sag, was du zu sagen hast
Solange dir die Worte nicht fehlen
Nicht immer ist der gute Pfad der, auf dem Licht zu sehen ist, yo
Schwer, einen Fehler zuzugeben, aber leicht ist es zu urteilen
Selbst wenn du selbst irrst
Wirst du es schnellstmöglich vergessen
Große Worte der Weisheit
Du siehst den Splitter im Auge eines anderen
Aber in deinem eigenen hast du einen Balken
Schwer, einen Fehler zuzugeben, aber leicht ist es zu urteilen
Selbst wenn du dich verirrst
Wirst du es schnellstmöglich vergessen
Die Geste der Vergebung
Es ist menschlich zu irren
Auch ich mache Fehler
Ich sehe es in meinen eigenen Augen
Manchmal quält das Gewissen
Lässt mich nachts nicht schlafen
Wie Geier bei einem Kadaver
Der Mond, wenn du schluchzt
Abgeschnitten von den Drecksäcken
Von Orten, die du liebst
Schau hinter die Scheiben, sieh die Welt der falschen Menschen
Um zu dominieren, spielen sie Gott
Obwohl sie Leid zufügen,
Sie wollen andere Menschen für ihre schlechten Taten eliminieren
Schade, dass sie längst ihre eigenen Sünden und Schuld vergessen haben
Es brennt mich wie eine Brennnessel
Die Wahrheit, die mir so nah ist
Meine widerlichen Züge morden wie Gift
Ich würde es gerne sagen, aber
Ich kann es nicht zugeben
Die bunte Wahrheit von längst vergangenen Zeiten muss in Gedanken bleiben
Das ist nur mein Kristall
Ich züchte ihn im Herzen
Steh nicht im Weg.
Versetze dich in meine Lage
Predige mir keine verächtlichen Warnungen mehr sinnlos
Das bittere Geheimnis werde ich im Grab verbergen, und du, lass mich jetzt in Ruhe
Denn ich werde nichts sagen
Nichts werde ich sagen
Nicht einmal im Rap
Obwohl es aus dem Kopf ist
Verstehst du?
Ich irre selbst, obwohl ich mein Ziel kenne
So ist die menschliche Natur
Schwere Wahrheit, wo das Schicksal des Menschen
Die Essenz des Lebens ist
Ich irre selbst, obwohl ich mein Ziel kenne
So ist die menschliche Natur
Wie schnell du die Grenze der Vergebung vergisst
Es ist menschlich zu irren
Ich irre selbst, obwohl ich mein Ziel kenne
So ist die menschliche Natur
Schwere Wahrheit, wo das Schicksal des Menschen
Die Essenz des Lebens ist