Proch i pył - Polska Wersja перевод на немецкий

Proch i pył

Lokalizacja Warszawa Grochów,
7 lipca 2015 roku, czuję niepokój,
Wśród bloków spokój, póki co, póki pokój,
Póki dom to dom, a nie schron starty w popiół,
Oczekuję bomb i nalotu samolotów,
Susza, 30 Celsjusza stopni topi chodnik,
Nie dla widowni, celownik tropi od dni kilku,
Z dachu budynku, talibów z baru na winklu,
Bo coś się zbliża synku, na tysiąc procent,
Pocę się, szamocę, owocem zarywam noce,
Bywa, przez to co widzę, chyba mam schizę mocną,
Przez dżihad, kalifat i Putina wojsko,
Ukazuje się oczom, jak ludzie krwią broczą,
Jak wojny toczą, odchodzą pod boski osąd,
Rozbrzmiewa dźwięk w uszach, to jęk w gruzach,
Wzywanie Jezusa, usłysz to co moja dusza

Jak na ironię, 1 sierpnia, minęła pełnia,
Jakby w normie, bardzo senna Warszawa sen ma o Europie,
O jej wdziękach, trendach, względach, zaskarbia sobie,
Da się spętać, zbesztać, zdeptać, za to co w modzie,
Wtem, piekielny blask przerwał piękny sen,
Gorący wiatr stopił beton, rozgrzał tlen,
W 5 sekund, bez dechu, bez reguł,
Wrzask bólu i gniewu, 2 miliony pogrzebów,
Nadaje PW Warszawo, Warszawo,
Choć dzieci twoje płaczą, ty będziesz cieszyć się sławą,
Byłaś enklawą jeszcze niedawno,
Dziś jesteś zjawą, trudno pogodzić się z prawdą,
Dawno, dawno, kiedy Ziemia była rajem,
Zaczął się ten hardcore, życie stało się tanie,
Dziś panuje zamieć, zanika pamięć,
W stanie wojny nie ostaje na kamieniu kamień!

Nie ma, nie ma nas, nie ma szans, jutra nie ma,
To nie MadMax w Cinemax, to gehenna,
Wjebani w schemat, tonący w problemach,
Nie zauważyli, że ten świat się zmienia,
Przecież był na to czas, od zawsze władza pluła w twarz im,
To jest reguła akurat nikt się nie martwił,
Płacili podatki, zapłacili życiem,
Dzieci i matki, rodziców rodzice,
Choć niejeden krzyczał "jak ja ich nienawidzę",
Choć wielu za życia działało bona fide
Niejeden lider urzekł, składał obietnice duże,
To przez politykę z krzykiem duszę się pod gruzem,
Dziś płonie cały kraj,
Krwawy popromienny smak pali mnie w gardle,
żegnaj! skórę mam lekką jak skaj,
ściany fragment spadł na czaszkę, rozlał farbę

Staub und Asche

Ort: Warschau Grochów,
7. Juli 2015, ich fühle Unruhe,
Zwischen den Blocks Ruhe, vorerst, solange Frieden ist,
Solange ein Zuhause ein Zuhause ist, und kein zu Asche zerriebener Bunker,
Ich erwarte Bomben und einen Flugzeugangriff,
Dürre, 30 Grad Celsius schmelzen den Gehsteig,
Nicht fürs Publikum, das Fadenkreuz verfolgt seit einigen Tagen,
Vom Dach des Gebäudes, die Taliban aus der Bar an der Ecke,
Denn etwas nähert sich, mein Junge, tausendprozentig,
Ich schwitze, ich zapple, deshalb mache ich die Nächte durch,
Manchmal, durch das, was ich sehe, habe ich wohl eine starke Paranoia,
Wegen Dschihad, Kalifat und Putins Armee,
Es zeigt sich den Augen, wie Menschen in Blut waten,
Wie sie Kriege führen, unter Gottes Urteil scheiden,
Ein Klang ertönt in den Ohren, es ist Stöhnen in den Trümmern,
Das Rufen nach Jesus, höre, was meine Seele fühlt

Ironischerweise, 1. August, der Vollmond ist vorbei,
Als wäre es normal, das sehr schläfrige Warschau träumt von Europa,
Von seinen Reizen, Trends, Anliegen, es erschmeichelt sich Gunst,
Lässt sich fesseln, beschimpfen, zertrampeln, für das, was in Mode ist,
Plötzlich durchbrach höllischer Glanz den schönen Traum,
Heißer Wind schmolz Beton, erhitzte den Sauerstoff,
In 5 Sekunden, atemlos, ohne Regeln,
Schrei des Schmerzes und des Zorns, 2 Millionen Beerdigungen,
Hier sendet PW, Warschau, Warschau,
Obwohl deine Kinder weinen, wirst du dich des Ruhms erfreuen,
Du warst eine Enklave, noch vor kurzem,
Heute bist du ein Phantom, schwer, sich mit der Wahrheit abzufinden,
Vor langer, langer Zeit, als die Erde ein Paradies war,
Begann dieser Hardcore, das Leben wurde billig,
Heute herrscht ein Schneesturm, die Erinnerung schwindet,
Im Kriegszustand bleibt kein Stein auf dem anderen!

Es gibt uns nicht, keine Chance, kein Morgen,
Das ist nicht MadMax im Cinemax, das ist die Hölle,
Verstrickt im Schema, ertrinkend in Problemen,
Sie haben nicht bemerkt, dass diese Welt sich verändert,
Dabei war Zeit dafür, schon immer spuckte die Macht ihnen ins Gesicht,
Das ist die Regel, nur machte sich niemand Sorgen,
Sie zahlten Steuern, sie zahlten mit dem Leben,
Kinder und Mütter, die Eltern der Eltern,
Obwohl manch einer schrie "wie ich sie hasse",
Obwohl viele zu Lebzeiten bona fide handelten
Mancher Anführer bezauberte, machte große Versprechungen,
Wegen der Politik ersticke ich schreiend unter Trümmern,
Heute brennt das ganze Land,
Blutiger, radioaktiver Geschmack brennt mir im Hals,
Lebwohl! Meine Haut ist leicht wie Kunstleder,
Ein Wandfragment fiel auf den Schädel, zerspritzte die Farbe