Текст и перевод песни Prime - Ocean Codzienności

Ocean Codzienności

Ty skąpana w codzienności swoich spraw
Ja poszukiwacz skarbów i niebieski ptak
Wciąż krzyżujemy drogi swe nie wiedząc jak
Przeżyć życie by pozostał po nas jakiś ślad
Nic nie pozostanie takie proste jakie jest
My, nadzieja, miłość, wiara w to, że ma to sens
Bo gdy staniemy kiedyś tam u raju bram
Zrozumiemy całą prawdę ostateczny plan
Czas ciągle okłamuje nas a my
Wciąż naiwni, naiwni tak
Ciągle szukamy swego miejsca aby żyć
Odpowiedzialność każe zawsze silnym być
Nie wolno poddać się, nie wolno opaść z sił
W końcu mamy po co żyć i dla kogo
To przeznaczenie chyba połączyło nas
Dwa okręty na oceanie ludzkich spraw
I nie zmorzy nas ni burza, nie zmorzy nas szkwał
W swej dziecinnej naiwności chcemy wiecznie trwać
Gdyby umieć znaleźć zegarmistrza dusz
Który zmienia datę lecz nie zmienia ról
Byłoby tak pięknie bez lęku o czas
Który mija bezpowrotnie i dodaje lat

L'Océan du Quotidien

Toi, baignée dans le quotidien de tes affaires
Moi, un chercheur de trésors et un oiseau bleu
Nous croisons toujours nos chemins sans savoir comment
Vivre une vie pour laisser une trace
Rien ne restera aussi simple qu'il est
Nous, l'espoir, l'amour, la foi que cela a un sens
Car lorsque nous nous tiendrons un jour là, aux portes du paradis
Nous comprendrons toute la vérité, le plan ultime
Le temps nous trompe constamment, et nous
Toujours naïfs, naïfs ainsi
Nous recherchons toujours notre place pour vivre
La responsabilité nous oblige à être toujours forts
Il ne faut pas abandonner, il ne faut pas perdre courage
Finalement, nous avons une raison de vivre et pour qui
C'est le destin, je pense, qui nous a réunis
Deux navires sur l'océan des affaires humaines
Et ni la tempête ni la bourrasque ne nous submergeront
Dans notre naïveté enfantine, nous voulons durer éternellement
Si seulement nous pouvions trouver l'horloger des âmes
Qui change la date mais ne change pas les rôles
Ce serait si beau sans la peur du temps
Qui passe inexorablement et ajoute des années