Текст и перевод песни Przemysław Gintrowski - Autoportret Witkacego

Autoportret Witkacego

Patrzę na świat z nawyku,
Więc to nie od narkotyków
Mam czerwone oczy
Doświadczalnych królików.
Wstałem właśnie od stołu,
Więc to nie z mozołu,
Mam zaciśnięte wargi
Zgłodniałych mongołów.
Słucham nie słów, lecz dźwięków,
Więc nie z myśli fermentu
Mam odstające uszy
Naiwnych konfidentów.
Wszędzie węszę bandytów,
Więc nie dla kolorytu
Mam typowy cień nosa
Skrzywdzonych Semitów.
Widzę kształt rzeczy w ich sensie istotnym
I to mnie czyni wielkim oraz jednokrotnym,
W odróżnieniu od was którzy, państwo wybaczą,
Jesteście wierszem idioty, odbitnym na powielaczu.
Jesteście wierszem idioty, odbitym na powielaczu.
Dosyć sztywną mam szyję
I dlatego wciąż żyję,
Że polityka dla mnie
To w krysztale pomyje.
Umysł mam twardy jak łokcie,
Więc mnie za to nie kopcie,
Że rewolucja dla mnie to czerwone paznokcie.
Wrażliwym jest jak membrana,
Zatem wieczór i z rana
Trzęsę się jak śledziona z węgorza wyrwana.
Zagłady świata się boję,
Więc dla poprawy nastroju,
Wrzeszczę jak dziecko
W ciemnym zamknięte pokoju.
Ja, bardziej niż wy jeszcze,
Krztuszę się i duszę.
Ja, częściej niż wy jeszcze,
Żyć nie chcę, a muszę.
Ale tknąć się nikomu nie dam
I dlatego
Gdy trzeba będzie sam odbiorę
światu Witkacego.

Self-Portrait by Witkacy

I look at the world out of habit,
So it's not from drugs
That my eyes are red
Like experimental rabbits.
I just got up from the table,
So it's not from toil
That my lips are clenched
Like starving Mongols.
I listen not to words, but to sounds,
So it's not from a ferment of thought
That my ears stick out
Like naive informers.
Everywhere I smell bandits,
So it's not for color
That the shadow of my nose is typical
Of wronged Semites.
I see the shape of things in their essential sense
And this makes me great and unique,
In contrast to you who, if you'll pardon me,
Are an idiot's poem, copied on a duplicator.
You are an idiot's poem, copied on a duplicator.
My neck is rather stiff
And that's why I'm still alive,
Because politics for me
Is slops in a crystal.
My mind is as hard as my elbows,
So don't kick me for it,
That revolution for me is red fingernails.
It's as sensitive as a membrane,
So evening and morning
I tremble like a spleen torn from an eel.
I'm afraid of the end of the world,
So to improve my mood,
I scream like a child
In a dark locked room.
I, even more than you,
Gag and choke.
I, even more than you,
Don't want to live, but must.
But I won't let anyone touch me
And that's why,
When the time comes, I'll take back
The world of Witkacy.