List - Przemysław Gintrowski перевод на немецкий

List

Nie mów mi o miłości pod gwiazdą południa,
Nie wódź mnie na wyspę Poezja.
Pokochaj mnie tutaj – w kraju listopada,
Pokochaj mnie w żałobnej pieśni.

Będzie śnieg, będą buty żołnierskie na śniegu
I karabiny chętne strzelać
W te migoczące serca, w zakazane wiersze,
W tę wolność, która znów umiera.

Dotykaj moich zziębniętych dłoni,
Dotykaj moich zimnych ust.
Czułość uchodzi ze mnie powoli,
Kochaj ten wierny we mnie lód.

Nie kuś mnie blaskiem morza, ani słońcem Grecji,
W moim kraju tylko łza świeci.
Pokochaj mnie tutaj, z tym przekleństwem w gardle,
Pokochaj mnie w tym tańcu śmierci.

Kiedy gniew, kiedy bramy rozwarte na oścież
I werbel marszu, i chrzęst mięśni.
W te roziskrzone twarze, w nieustępliwe ręce,
W ten smutek spróbuj tam uwierzyć.

Dotykaj moich zziębniętych dłoni,
Dotykaj moich zimnych ust.
Czułość uchodzi ze mnie powoli,
Kochaj ten wierny we mnie lód.

Brief

Sprich mir nicht von Liebe unter dem Stern des Südens,
Verführe mich nicht auf die Insel der Poesie.
Liebe mich hier – im Land des Novembers,
Liebe mich im Trauerlied.

Es wird Schnee geben, es werden Soldatenschuhe auf dem Schnee sein
Und Gewehre, bereit zu schießen
Auf diese flimmernden Herzen, auf die verbotenen Gedichte,
Auf diese Freiheit, die wieder stirbt.

Berühre meine erfrorenen Hände,
Berühre meine kalten Lippen.
Die Zärtlichkeit entweicht mir langsam,
Liebe dieses treue Eis in mir.

Versuche mich nicht mit dem Glanz des Meeres, noch mit der Sonne Griechenlands,
In meinem Land leuchtet nur die Träne.
Liebe mich hier, mit diesem Fluch in der Kehle,
Liebe mich in diesem Tanz des Todes.

Wenn der Zorn, wenn die Tore weit geöffnet sind
Und die Trommel des Marsches, und das Knirschen der Muskeln.
Versuche, an diese funkelnden Gesichter, an die unnachgiebigen Hände,
An diese Trauer zu glauben.

Berühre meine erfrorenen Hände,
Berühre meine kalten Lippen.
Die Zärtlichkeit entweicht mir langsam,
Liebe dieses treue Eis in mir.