Текст и перевод песни RENA - A kiedy przyjdzie czas (dla św. pamięci Gajdy)

A kiedy przyjdzie czas (dla św. pamięci Gajdy)

Kiedy zamykam swoje oczy, mam w głowie pare wspomnień. Mimo młodego wieku, byłeś czającym ziomkiem.

Wporządku dla kolegów, więc nigdy nie zapomnę, bo na pewno Ty też nigdy byś nie zapomniał o mnie. Znalazłeś swoją pasję, wziąłeś to na poważnie.
Mordercza prędkość na motorze, ten silnik nie gaśnie. Otwieram wyobraźnie, odliczam w głowie mile, współczucie szymek Tobie za te dramatyczne chwilę. Ty wtedy też tam byłeś o jego życie walczyłeś, z nim, znam Cię i wiem, że na pewno z całych sił.
Nie można nic naprawić, nie można się w tym zatracić, jedyne co moge zrobić, pamięć piosenką zostawić. Na szarym podwórku, jasny płomień sie pali.
Twoje zdjęcię, krzyż i niby, że czas leczy rany, czaisz. Świat jest pojebany, los nie przewidziany, za łzami w oczach wszyscy razem Cię żegnamy.

A kiedy wkońcu przyjdzie czas, by uspokoić nas, zrozumiem świat może kiedy indziej. Jak zawiał wiatr zrobiło się tu zimniej.

Za wcześnie by umierać, nie mogę sie pozbierać.
Kto teraz, wypełni nam tą pustke jak Cię nie ma.
Zostały nam wspomnienia, o tobie zawsze pamięć.
Nie miałeś w chacie łatwo, a i tak dawałeś radę.
Nastawie ten kawałek, wszyscy będą Cię pamiętać.
Lubiłeś szybką prędkość, a nie jeden by tu spękał.
Jak cienka jest ta linia, po której stąpa człowiek. Złapałeś swą zajawkę, ostrą jazde na motorze. Adrenalina, kurz leciałeś jak przeciniak, nawet Bóg nie był w stanie wtedy Cię zatrzymać.
Brak mi słów, złoże ręce do pacierza powiem amen i prosimy Cie Panie, daj Mu wieczne spoczywanie.

A kiedy wkońcu przyjdzie czas, by uspokoić nas, zrozumiem świat może kiedy indziej. Jak zawiał wiatr zrobiło się tu zimniej.

Et quand le moment viendra (à la mémoire de Gajda)

Quand je ferme les yeux, j'ai quelques souvenirs en tête. Malgré ton jeune âge, tu étais un pote qui avait du cran.

Tu étais un vrai pote pour les copains, alors je ne t'oublierai jamais, car tu n'aurais jamais oublié moi non plus. Tu as trouvé ta passion, tu l'as prise au sérieux.
Vitesse meurtrière sur la moto, ce moteur ne s'éteint jamais. J'ouvre mon imagination, je compte les kilomètres dans ma tête, je ressens de la sympathie pour toi pour ces moments dramatiques. Tu étais là aussi, tu te battais pour sa vie, avec lui, je te connais et je sais que tu as donné tout ce que tu avais.
On ne peut rien réparer, on ne peut pas s'y perdre, tout ce que je peux faire, c'est laisser un souvenir dans une chanson. Dans une cour grise, une flamme claire brûle.
Ta photo, une croix et comme si le temps guérissait les blessures, tu vois. Le monde est fou, le destin est imprévisible, à travers les larmes dans les yeux, nous te disons tous au revoir.

Et quand le moment viendra enfin de nous calmer, je comprendrai le monde peut-être un jour. Quand le vent a soufflé, il est devenu plus froid ici.

Trop tôt pour mourir, je n'arrive pas à me remettre.
Qui maintenant, comblera ce vide en ton absence.
Il ne nous reste que les souvenirs, nous nous souviendrons toujours de toi.
Tu n'avais pas la vie facile, et malgré tout, tu t'en sortais.
Je mettrai cette chanson, tout le monde se souviendra de toi.
Tu aimais la vitesse, et il y en a plus d'un qui aurait craqué ici.
Comme cette ligne est fine, sur laquelle marche l'homme. Tu as trouvé ton truc, la conduite sauvage sur la moto. L'adrénaline, la poussière, tu volais comme un éclair, même Dieu n'était pas capable de t'arrêter alors.
Les mots me manquent, je joins les mains en prière, je dis amen et nous te prions Seigneur, donne-lui le repos éternel.

Et quand le moment viendra enfin de nous calmer, je comprendrai le monde peut-être un jour. Quand le vent a soufflé, il est devenu plus froid ici.