Текст песни Negro Caravel - Sabela Ramil

Así che falei un día
Camiñiño de San Lois,
Todo todo oprimido de angustia,
Todo ardente de paixón,
Mentres que ti me escoitabas
Depenicando unha frol,
Porque eu non vise os teus ollos
Que reflrexaban traicións.

Quixente tanto, meniña
Tívenche tan grande amor,
Que para mín eras lúa,
Branca aurora e claro sol;
Auga limpa en fresca fonte,
Rosa do xardín de Dios,
Alentiño do meu peito,
E vida do meu corazón

Dempois dempois que si me dixeches,
En proba do teu amor,
Décheme décheme un caraveliño
Que gardei no corazón.
Negro caravel maldito,
Que me fireu de dolor!
Mais a pasar polo río,
O caravel afondou

Quixente tanto, meniña
Tívenche tan grande amor,
Que para min eras lúa,
Branca aurora e claro sol;
Auga limpa en fresca fonte,
Rosa do xardín de Dios,
Alentiño do meu peito,
E vida do meu corazón
Alentiño do meu peito,
Vida do meu corazón