Текст и перевод песни Sattar - Baaj

Baaj

می سوزم و می سوزم با زخم تو می سازم
با هر غزل چشمت من قافیه می بازم
پیش از تو فقط شعرم معراج غرورم بود
ای از همه بالاتر اینک به تو می نازم
این سفره ی خالی را تو نان غزل دادی
ای پر برکت گندم من از تو می آغازم
من اهل زمین بودم فواره نشین بودی
با دست تو پیدا شد بال همه پروازم
از شینم هر لاله اسب و کوزه پر کردم
تازم با عشق تو رادیدم تا اوج تو می
هیهای مرا بشنو اسب و من دل خسته
من چاوش بی خویشم با هق هق آوازم
راه سفر عاشق از گردنه بندان پر
نا مردم اگر از خون این باج نپردازم
میسوزم و میسوزم،با زخم تو میسازم

Baaj

Je brûle et je brûle, je m'accommoderais de ta blessure
Avec chaque gazel de tes yeux, je perds mon rithme
Avant toi, mon poème était le seul refuge de ma fierté
Ô toi qui es au-dessus de tout, je t'admire maintenant
Tu as mis du pain de gazel sur cette table vide
Ô blé fertile, je commence par toi
J'étais un homme de la terre, tu étais une fontaine qui jaillit
Avec ta main, j'ai trouvé les ailes de tout mon vol
De mon shīn, j'ai rempli chaque tulipe, chaque cheval et chaque pot
Avec toi, j'ai vu l'amour jusqu'au sommet de toi
Écoute mon hē hē, cheval et moi, cœur brisé
Je suis un messager sans maître, avec mon chant haletant
La route de l'amoureux est pleine de cols étroits
Je suis perdu si je ne paie pas ce tribut avec ce sang
Je brûle et je brûle, je m'accommoderais de ta blessure