Текст и перевод песни Sattar - Man Az Rouzeh Azal

Man Az Rouzeh Azal

من از روز ازل دیوانه بودم
دیوانه روی تو سرگشته کوی تو
سرخوش از باده مستانه بودم
در عشق و مستی افسانه بودم
نالان از دشمن چنگ و عود من
تار آن موی تو تارپود من
بی باده مدهوشم ساغر نوشم
زچشمه نوش تو
مستی دهد آن را گلرخسار را
بهار آغوش تو
چو به ما نگری همه دل ببری
کز باده نوشیم طعمی
سوزم من چو شمع از سودای دل
دل رسوای تو من رسوای دل
رفت که به خاک و خون کشیدی مرا
روی زین که دیدی مران
باز آ که در شام غمم
صبح امیدی مرا
صبح امیدی مرا

J'étais fou dès l'éternité

J'étais fou dès l'éternité
Fou de ton visage, errant dans ton chemin
Ivresse de vin, je me suis enivré
Dans l'amour et l'ivresse, j'étais une légende
Je me lamente pour l'ennemi, mon luth et mon luth
Le fil de tes cheveux, mon tissage
Sans vin, je suis ivre, je bois de la coupe
De ta source de boisson
L'ivresse donne à cette beauté des roses
Le printemps de ton étreinte
Quand tu regardes, tous les cœurs sont conquis
Car du vin, nous buvons un goût
Je brûle comme une bougie de la soif de mon cœur
Mon cœur est honteux de toi, je suis honteux de mon cœur
Tu m'as amené dans la poussière et le sang
Ne tourne pas le visage que tu as vu
Reviens, car dans la nuit de ma tristesse
Le matin de mon espoir
Le matin de mon espoir