Текст и перевод песни Skálmöld - Helheimur

Helheimur

Brakar í jöklum og beinin eru köld,
Blásvart myrkrið öskrar því að nú er komið kvöld.
Gjallarbrú trónir og minnir á sinn mátt.
Það eru menn þarna úti sem ekkert geta átt.

Fordæmdir ýlfra og festa enga ró,
Fingurnir sem eitt sinn bærðust, núna þaktir snjó.
Meinað að sofa er myrkrið kæfir þá.
Það eru menn þarna úti sem aldrei birtu sjá.

Í Hel.
Hér sefur enginn vel.
Í Hel.

Drottningin horfir er dæmdir missa vit,
Dagurinn er horfinn og með barnið mitt ég sit.
Tárin þau frjósa er mænir hún á mig.
Það eru menn þarna úti sem vilja taka þig.

Í Hel.
Hér sefur enginn vel.
Í Hel.
Í Hel.

Hér sefur enginn vel.

Lífið víst þráir ljós og yl,
Liggja þar smáir, kaldir,
Horfa þeir bláir Heljar til,
Hér sofa náir kaldir.

Hér sofa náir kaldir!.

Í Hel!.

Helheimur

I tremble in the glaciers and my bones are cold,
The blue-black darkness roars because it is now evening.
Gjallarbrú rules and reminds me of its power.
There are men out there who can own nothing.

The cursed howl and find no rest,
The fingers that once fought are now covered in snow.
Destined to sleep, the darkness chokes them.
There are men out there who will never see the light of day.

In Hel.
No one sleeps well here.
In Hel.

The queen looks on as the condemned lose their minds,
The day is gone and I sit with my child.
Tears freeze as she moans at me.
There are men out there who want to take you.

In Hel.
No one sleeps well here.
In Hel.
In Hel.

No one sleeps well here.

Surely life yearns for light and joy,
There they lie, small, cold,
They look Heljar blue,
The cold dead sleep here.

The cold dead sleep here!.

In Hel!.