Текст песни Dúndurmegabeib - Smurstöðin

Hún er dúndurmegabeib
Alveg frá því ég augun leit
Kastar hún perlum fyrir svín
Því að einn daginn verður hún mín

Máni sest og dagur rís
Líður mér eins og litlum grís
Ég óska og vona hverja nótt
Að ég verði ég orðin lítil dís

Óskar um vatn eða biður um brauð
Ég lofa henni allan minn auð
Þegar degi fer að halla
Þá er öllu með mjalla

Já hún dúndurmegabeib
Þegar hún í mjöðm mína greip
Þá vissi ég í hjarta mér
Að allra best væri að vera hér