Текст и перевод песни Stabil - Ortaya Karışık

Ortaya Karışık

En farklı sandıkların bile sıradanlardan
Daha da sıradan olabiliyo′ değil mi? Aynı fikirdeyiz

İnsan ölür, ceset çürür, cehenneme bi' yol görünür
Gider, gelir benim kafam; çözemezsin kördüğümü
Penceremiz farklı; benim tahta, senin plastik
Çocukluğum sokaktaydı, göremezsin gördüğümü

Belki biraz vicdan olur hayatımın sonlarında
Yiğit nefse yenik düşer, yatar kahpe kollarına da
Her sabah güneş gibidir gözüm görür yanlışı
Çiçeği dalında sevdim ve gül dökemem yollarına

Parayla yontulan kişiliklerle savaştım ben
Sokakta eser dahi kalmadı hiç korkudan
Hiç kanmadım oyununa lan ne hâliniz varsa görün
Kadın girdi koynuma, günahım boynuma

Yürek bölünmüştü, hürriyet kanıyor
Ruh bedenden ayrılıyor bu vicdan yolunda öldü
Dengesizliğin daniskası! Çekil yolumdan
Biz hayatı siyah, gri, kahverengi gördük

Gram kadar sevmiyorum, nefret ediyorum diyen de
İki gün önce bilir yatakta altımda inlemeyi
Pezevenkler, orospular; böyle şehrin amına koyim
Sikimde değil, istiyorsanız hiçbiriniz dinlemeyin

İki günlük hayatında ün peşinde koşan doldu
Bi′ kafede elleriyle bölüştüler pastaları
Bu şehirde evlenecek kız mı arıyo'sun bilader?
Yıllardır buradayım bi' namuslu karıya rastlamadım

Kapat gözlerini bak; huzur, sıcak, yat ve uyu
Rüyaların kabus olacak uyanamıy′can artık uyu
Karanlıkta çığlık atan rüzgarın sesiyle uyu
O rüzgar bi′ fırtınadır, uyanamazsın artık uyu

Yeraltında dönen muhabbetlerin tam ortasında
Kaldığımda "Neredeyim?" dedim. Dedi ki: "Evindesin kardeşim"
Sen busun sokakların tecrübesini taşıyacaksın
Ekranına, vardırıcan rap tadına

Bi' anlamda nefes almak...
Nefesi verirken de gerçekleri söylemektir hayatım
Sokağın rutubetini, rütbelerini andım olsun anlatıcam
Bu nefesi boşuna harcamıycam

Biliyo′m bağırsam da anlamıycan aptal
O rapçiler: Şakir, Sta: Pir Sultan Abdal
Sakin olmak zorlaşırsa bi' gün
Tutun bileklerimi yazdırmayın asla, Tanrı yasta!

Toprak suya muhtaç değil mi?
Fidansa güneşi özlemekle geçirmişti geceyi, göğüs gerdi rüzgara
Sen elinle toprağa bile dokunmamışsın arkadaşım
Karanlıkta insanoğlu meydan okudu hüsrana
(Benimle konuşmadan önce ağzını yıkasın)

Mixed Up

Even the most unique chests can be more ordinary
Than ordinary ones, right? We agree on that.

Man dies, the body decays, a road appears to hell.
My mind goes, comes, you can't unravel my knot.
Our windows are different, mine is wooden, yours is plastic.
My childhood was on the streets, you can't see what I saw.

Maybe a little conscience will come at the end of my life.
A brave soul succumbs, lies in the arms of a treacherous woman.
Every morning is like the sun, my eyes see the wrong.
I loved the flower on its branch, and I can't throw roses on your path.

I fought personalities sculpted by money.
Not even a trace remained on the street out of fear.
I never fell for your game, damn it, show me what you got.
A woman entered my embrace, my sin on my neck.

The heart was divided, liberty is bleeding.
The soul is separating from the body, conscience died on this road.
The epitome of imbalance! Get out of my way.
We saw life as black, grey, and brown.

The one who says "I don't love a gram, I hate her,"
Knows how to moan under me in bed two days ago.
Pimps, whores, fuck this city.
I don't give a damn, if you want, none of you listen.

It's full of people chasing fame in their two-day life.
They shared cakes in a cafe with their hands.
Are you looking for a girl to marry in this city, brother?
I've been here for years, haven't come across an honest woman.

Close your eyes, look, peace, warmth, lie down and sleep.
Your dreams will turn into nightmares, you can't wake up anymore, sleep.
Sleep to the sound of the wind screaming in the darkness.
That wind is a storm, you can't wake up anymore, sleep.

In the midst of the conversations going on underground,
When I stayed, I said, "Where am I?" He said, "You are at home, brother."
You will carry the experience of these streets.
You will bring the taste of rap to your screen, to your existence.

In a sense, to breathe...
My life is about speaking the truth when breathing out.
I will tell you about the dampness, the ranks of the street, may it be a memory.
I will not waste this breath.

I know you won't understand, you fool, even if I shout.
Those rappers: Şakir, Sta: Pir Sultan Abdal.
If it gets hard to stay calm one day,
Hold my wrists, don't let them write, God is in mourning!

Doesn't the soil need water?
The sapling had spent the night longing for the sun, it puffed its chest to the wind.
You haven't even touched the soil with your hand, my friend.
Man challenged frustration in the dark.
(Wash your mouth before talking to me.)