Текст и перевод песни Strachy Na Lachy - Kazimierz Wierzyński (Remix trzeci)

Kazimierz Wierzyński (Remix trzeci)

Kielich pór roku zgłębiając wielekroć
Można dotrzeć do Stanów Zjednoczonych Duszy
Kiedy sprzeczności się ze sobą zetkną
Jedno jeszcze pragnienie nieodmiennie suszy:
Zgubić za sobą ból gorycz i żal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal.

Unieść się ponad spiekotę epoki
Śmignąć przez ściany dymów z jednego odbicia
Przeskoczyć wieczność w jednym mgnieniu oka
I pobić rekord świata w długości przeżycia
Opaść w zaświecie jak świetlisty szal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal

Zaświat wygląda jak przedświat dziecięcy:
Jeśli wojna to tylko - z błękitem - zieleni
Popłoch - jedynie słonecznych zajęcy
Jeśli stronnictw rozgrywki - to stronnictw strumieni
Jeśli ofiara - to z wiatru i fal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal

A w samym środku jest muzeum grozy
Czarnych polonezów strojów i ustrojów
Poustawianych w nierozumne pozy
Jak płomieni języki zastygłe w podboju
I nikt nie pojmie szeptu ciemnych sal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal

Zaświat to przecież - Kresy naszych marzeń
- Rajów utraconych w dzieciństwie rubieże
Gdzie z kapeluszem w ręku mówią Twarze
- Miło znów Pana ujrzeć Panie Kazimierzu!
Gdzie uroczyście trwa najświętsza z gal
W ostatnim skoku w nieskończoną dal...

Kazimierz Wierzyński (Third remix)

The chalice of each season delved evermore,
It may lead to the United States of the Soul,
When paradoxes meet and mutually clash,
One more longing remains, forever parched:
Leave behind the grief and bitterness and pain,
In that final leap into a boundless domain.

To be exalted beyond time's scorching heat,
To slip through barriers of smoke with a single rebound,
To vault eternity with a blink of the eye,
And to shatter the record set for existence's length,
To collapse into the hereafter like a luminous shawl
In that final leap into a boundless domain

The afterlife seems like the pre-world of childhood:
If war exists, it's only of green against blue
Panic is merely sunbeams in flight,
If conflicts of factions occur, they're of streams
If sacrifices are made, it's by wind and waves,
In that final leap into a boundless domain

Yet in its core it's a museum of horrors,
Of black polonaises, attires and systems
Positioned in senseless stances,
Like congealed tongues of flame triumphant in conquest,
And none can fathom the whisper of its dim halls,
In that final leap into a boundless domain

For the afterlife is the Boundary of our dreams,
The frontiers of childhood's lost paradises
Where Faces speak, hat in hand
“How nice to see you again, Sir Kazimierz!
Where the most sacred of galas is held with great pomp,
In that final leap into a boundless domain...